2025-08-02 09:12:48
МУҚОВИМАТ БО ТЕРРОРИЗМ ВА ЭКСТРЕМИЗМ ВАЗИФАИ ҲАР ЯК УЗВИ ҶОМЕА
МУҚОВИМАТ БО ТЕРРОРИЗМ ВА ЭКСТРЕМИЗМ ВАЗИФАИ ҲАР ЯК УЗВИ ҶОМЕА
“Терроризм ва экстремизм аз як ҷониб чун як вабои аср хатари глобалии ҷиддӣ буда аз ҷониби дигар, аъмоли он гувоҳ аст, ки терроризм ватан, миллат
ва дину мазҳаб надорад. Ҳамзамон, як таҳдиде ба ҷомеаи ҷаҳонӣ ва ба ҷони ҳар як сокини сайёра аст. Ин зуҳуроти фалокатбор ҳеҷ умумияте ба дин, аз ҷумла ба дини мубини ислом надорад ва бо
истифода аз номи ислом ба хотири ҳадафҳои сиёҳу ғаразноки сиёсӣ содир карда мешавад”. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат- Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон.
Воќеан, имрӯз терроризм ва экстремизм ба яке аз таҳдидҳои бузургтарини башарият табдил ёфтааст. Амали террористӣ метавонад дар ҳар ҷойу замон суботи давлатҳоро зери хатар гузорад, ҷони ҳазорон нафарро рабояд ва ҳисси тарсу ноумедиро дар ҷомеа паҳн намояд. Фаҳмидани сабабҳо, шаклҳо ва оқибатҳои терроризм ва экстремизм барои ҳар як шаҳрванд аҳамияти калон дорад, зеро мубориза бо ин падида на танҳо вазифаи ниҳодҳои давлатӣ, балки масъулияти ҷомеа низ мебошад.
Терроризм аз калимаи лотинии terror гирифта
шуда, маънои тарсу ваҳмро дорад. Дар маънои муосир, терроризмро метавон ҳамчун истифодаи мақсадноки зӯроварӣ ё таҳдид барои расидан ба ҳадафҳои сиёсӣ, идеологӣ ё мазҳабӣ таъриф кард. Дар амал, ин маънои ҳамла ба афроди бегуноҳ, тарконидани биноҳо, ҳамла ба муассисаҳои давлатӣ ё дигар амалиёти хатарнокро дорад, ки мақсади асосии онҳо эҷоди фазои тарс ва фишор ба қарорҳои сиёсӣ мебошад. Аз рӯйи ҷуғрофия терроризм ба терроризмҳои давлатӣ, фаромиллӣ, маҳаллӣ ва фардӣ тақсим мешавад, вале ин ягона тақсимбандӣ нест. Олимон боз терроризмро ба терроризми сиёсӣ, динӣ, миллигароӣ, терроризми ҷаҳонӣ, терроризми ҳастаӣ, биологӣ тақсим намудаанд.
Маънои аслии экстремизм бошад –
(аз калимаи франсавии “extremism” ва лотинии “extremus”) гирифта шуда, маънои
аслиаш ифротгароӣ, тундравӣ, фикру андешаҳо, амалҳои тундравона, аз ҳадду андоза гузаштан аст.
Имрўз ба ҳамагон маълум аст, ки иддае аз дини поки Ислом сўйи истифода намуда даст бар қатли бузургону тифлони ноболиғ мезананд, аммо дар асл аз аркон ва моҳияти ин дини пок бохабар нестанд ё агар бохабар бошанд ҳам онро на ба манфиати дин, ҷомеа ва аҳли он, балки ба манфиати нопоки хеш истифода мебаранд.
Дар марҳилаи ҳозира ҳадафи он идеологияе, ки ин идда мехоҳанд миёни мардум паҳн намоянд, дар он зоҳир меёбад, ки ҷавонони пуртаҷриба ва аҳли илмро ба худ ҷалб намуда, зери шиорҳои бофтаву хаёли фирефтаи таълимоти «гўё динӣ» онҳоро бар зидди ҳукумату давлат ва ҳатто аҳли хонаводаи хеш гардонда, ба амалҳои низоъпарастӣ, ифротгароӣ ва террористӣ, ки онро ба истилоҳ «қаҳрамонӣ», «фидокорӣ» меноманд равона месозанд ва мехоҳанд бо ин роҳ ба мақсадҳои душманонаи худ ноил шаванд.
Бояд ќайд намуд, ки ба қадри неъмате чун истиқлолияту давлатдории миллӣ расидан арзишҳои муқаддастарини давлату давлатдориро дарк намудан ва ҳифз намудани онҳо ин ҳам қарз, ҳам масъулият ва шарафу номуси ватандорӣ, ифтихор аз давлату миллати хеш ва талошу заҳмати ҳар фарди бедордили ҷомеа баҳри худшиносӣ, маърифат ва фарҳанги волои миллӣ мебошад. Қайд кардан ба маврид аст, ки нақши фарҳанг, ташвиқоту тарғиботи таълиму тарбияи насли наврас дар ҳамин раванд дар таҳкими эҳсоси ватандорӣ, худшиносии миллӣ, эҳтиром ба таърихи ниёгон ва дар пешгирӣ аз низоъҳои иҷтимоӣ ниҳоят бузург аст.
Беҳуда нест, ки қувваҳои манфиатҷўй дар оғози амалҳои ғаразноки худ аввал арзишҳои фарҳангӣ-маънавӣ (ахлоқию динӣ)-ро коҳиш дода, фалаҷ месозанд, баъдан ҳисси нобоварӣ ва таҳдид намуда, ба амалҳои зишт ва хавфноки худ даст мезананд. Сабаби пайдоиш ва паҳн гардидани ин гуна падидаҳои номатлуб аз он шаҳодат медиҳад, ки сатҳи пасти шароити зиндагӣ, бехабар будан аз маърифати ҳуқуқӣ ва худшиносӣ, таълиму тарбияи нокифояи насли наврас, хусусан ҷавонон боиси шомил шудани онҳо ба гуруҳи ифротгароӣ мегардад. Дар чунин вазъият ҳар як фарди соҳибмаърифат ва хоссатан падару модарро масъулияти азим мебояд, зеро аҳамияти ҷиддӣ зоҳир намудан дар тарбияи насли наврас ва ҷавонон яке аз омилҳои мубориза бар зидди падидаи нанговари ҷомеаи имрўза-терроризм ва ифротгароӣ маҳсуб меёбад.
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон доир ба ин масъала, ки дарди рўз мебошад, чунин иброз менамояд: “Имрўз терроризм ва экстремизм ҳамчун вабои аср ба амнияти ҷаҳон ва ҳар як сокини сайёра таҳдид карда, барои башарият хатари на камтар аз силоҳи ядроиро ба миён овардааст”.
Ин суханони Сарвари давлат бозгӯи воқеияти талхи замони мо мебошанд. Дар ҳақиқат, имрӯз терроризм ва экстремизм ба яке аз хатарҳои ҷиддии глобалӣ табдил ёфта, суботу амниятро дар тамоми ҷаҳон зери хатар қарор додаанд.
Имрӯз дар шароити нави таърихӣ низ ҷуғрофиёи терроризм ва экстремизм боз ҳам васеъ гардида, бештаре аз давлатҳои ҷаҳонро фаро мегирад. Ин
муаммо ва мушкилоте ба шумор меравад, ки ҳаллу фасл, пешгирӣ ва аз миён бурдани он рисолати тамоми кишварҳои дунё ва роҳбарону сарварони онҳо ба шумор меравад.
Аз гуфтаҳои боло маълум мегардад, ки имрӯз ҳар як узви ҷомеаро зарур аст, ки бар зидди терроризму ифротгароӣ муборизаи беамон барад. Зеро танҳо дар ҳамоҳангӣ метавон бар зиддӣ ин падидаи номатлуб ва хатарнок муборизаи беамон бурд. Аҳли ҷомеаи тамаддунофари мо, ки ҳисси баланди ватанпарварӣ, ватандӯстӣ, худшиносӣ ва худогоҳӣ доранд, ҳеҷ гоҳ намегузоранд, оромиву сулҳу суботи кишвар халалдор гардад.
Дар ин ҷода Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба унвони яке аз чеҳраҳои бузурги арсаи сиёсати ҷаҳонӣ ва ташаббускори барномаҳои мусоид бар ҳаллу фасли муаммоҳои сайёра, борҳо аз минбарҳои баланди созмонҳои бонуфузи олам ба ин масъала руҷӯъ намуда, мақоми шахсии хеш ва Ҷумҳурии Тоҷикистонро дар самти мубориза алайҳи ин мушкилоти аср муайян намудаанд.
Дарвоқеъ бояд гуфт, ки вазифаҳои дарпешистода аз корҳои то имрӯз анҷомдодаамон бузургтар ва душвортар мебошанд. Зеро мо дар марҳалае қарор дорем, ки авзои сиёсии ҷомеаи ҷаҳонӣ ва минтақаҳои алоҳидаи сайёра метавонад ҳар лаҳза тағйир ёбад, равандҳои глобализатсия халқҳо ва миллатҳои гуногунро таҳти таъсир қарор диҳанд, яъне ҷомеаи башарӣ ва муҳите, ки инсоният дар он умр ба сар мебарад, ниҳоят осебпазир гаштааст.
Дар чунин шароит вазифаи имониву
муқаддаси ҳар як фарди бонангу номуси миллат, таблиғи бедории миллӣ, зиракиву ҳушёрии сиёсӣ, ҳисси баланди ифтихори ватандориву ватандӯстӣ, густариши ғояҳои худогоҳиву худшиносии миллӣ ва муҳимтар аз ҳама, таҳкими ваҳдати миллӣ мебошад. Ин вазифаи муқаддас ва қарзи фарзандии ҳар яки мо дар назди рӯҳи поки бузургони гузаштаамон ва наслҳои ояндаи миллати тоҷдорамон мебошад.
Танҳо бо иҷрои ин вазифаи муқаддас ва адои ин қарзи имонӣ, фақат бо меҳнати ҳалол, софдилона ва фидокорона мо метавонем давлати ҷавону соҳибистиқлоли худро обод созем, тараққӣ диҳем, пояҳои давлатдориамонро мустаҳкам намоем ва мақому обрӯи Тоҷикистони азизамонро дар арсаи байналмилалӣ баланд бардорем.
Воқеан ҳам ҷаҳони имрӯза ҳар яки моро водор мекунад, ки ба қадри давлати соҳибистиқлол ва зиндагии орому осуда расида, ҳеҷ гоҳ зиракии сиёсиро аз даст надиҳем ва ба хотири сулҳу оромӣ ва пойдории суботи сиёсии ҷомеа муттаҳид бошем. Танҳо бо ҳамбастагӣ, фаҳмиши дуруст ва масъулияти шаҳрвандӣ метавонем ба нигоҳдории оромиву субот ва пешгирии хатарҳои замони муосир муваффақ гардем.
Лаборанти калони ШФКА
Назарова Ш.К.
2025-07-31 19:45:58
ҲАМОИШИ ИЛМӢ-НАЗАРИЯВИИ ҲИЗБИЁНИ НОҲИЯИ ШОҲМАНСУР ТАҲТИ УНВОНИ “РУШДИ ЗЕҲНИ СУНЪӢ ДАР ДАВЛАТҲОИ ОСИЁИ МАРКАЗӢ БО ТАШАББУСИ ПЕШВОИ МИЛЛАТ”
ҲАМОИШИ ИЛМӢ-НАЗАРИЯВИИ ҲИЗБИЁНИ НОҲИЯИ ШОҲМАНСУР ТАҲТИ УНВОНИ “РУШДИ ЗЕҲНИ СУНЪӢ ДАР ДАВЛАТҲОИ ОСИЁИ МАРКАЗӢ БО ТАШАББУСИ ПЕШВОИ МИЛЛАТ”
Имрӯз, 31 –уми июли соли 2025 Бо пешнињоди Кумитаи иҷроияи Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон дар ноҳияи Шоҳмансур ва КИИ “Хирадмандон”-и ҲХДТ Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон ҷиҳати ҳамовозиву ҷонибдорӣ аз ташаббуси навбатии Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси муаззами Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон оид ба қабули Қатъномаи Маҷмаи Умумии Созмони Милали Муттаҳид оид ба «Нақши зеҳни сунъӣ дар фароҳам овардани имконоти навин барои рушди устувор дар Осиёи Марказӣ» ҳамоиши илмӣ-назариявии ҳизбиёни ноҳияи Шоҳмансур таҳти унвони “Рушди зеҳни сунъӣ дар давлатҳои Осиёи Марказӣ бо ташаббуси Пешвои миллат” тибқи нақша- чорабиниҳо дар Институти астрофизикаи Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон баргузор гардид.
Дар чорабинии мазкур Содиқиён Умед Алимаҳмад – муовини раиси Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар ноҳияи Шоҳмансур, доктори илмҳои таърих, Қурбонова Ширин - муовини раиси КИИ “Хирадмандон”-и ҲХДТ дар Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, доктори илмҳои ҳуқуқ, Сангинзода Дониёр – муовини раиси ташкилоти ибтидоии “Дипломат”, доктори илмҳои физикаю математика, Зарифзода Афзалшоҳ – раиси ташкилоти ибтидоии “Фотон”, номзади илмҳои физикаю математика, Буризода Анвар – раиси ташкилоти ибтидоии “Ахтарон” ва як қатор намояндагони ташкилотҳои ҳизбӣ, аъзои фаъоли ҳизб, кормандону ҷонибдорони ҲХДТ иштирок ва суханронӣ намуданд.
Нахуст ҳамоишро Содиқиён Умед Алимаҳмад – муовини раиси Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар ноҳияи Шоҳмансур ифтитоҳ бахшида, қайд кард, ки қабули Қатъномаи Маҷмаи Умумии Созмони Милали Муттаҳид оид ба «Нақши зеҳни сунъӣ дар фароҳам овардани имконоти навин барои рушди устувор дар Осиёи Марказӣ» боиси ифтихору сарфарозии мо ҳизбиёни буда, қадами муҳим дар роҳи истифодаи зеҳни сунъӣ барои рушди устувор, нақши пешсафии Тоҷикистонро дар қабули санадҳои байналмилалӣ бо роҳбарии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси муаззами Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон нишон медиҳад.
Дар ин раванд, доктори илмҳои ҳуқуқ, Сангинзода Дониёр – муовини раиси ташкилоти ибтидоии “Дипломат”, доктори илмҳои таърих, Қурбонова Ширин - муовини раиси КИИ “Хирадмандон”-и ҲХДТ дар Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон, доктори илмҳои физикаю математика, Зарифзода Афзалшоҳ – раиси ташкилоти ибтидоии “Фотон” ва номзади илмҳои физикаю математика, Буризода Анвар – раиси ташкилоти ибтидоии “Ахтарон” маърӯза ироа намуда, оид ба аҳмият ва нақши қатъномаи мазкур баромад карданд, ки истифодаи зеҳни сунъӣ барои ҳалли масъалаҳои иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва экологӣ дар Осиёи Марказӣ мусоидати фаъол менамояд.
Директори Институти астрофизикаи АМИТ, н.и.ф.м. Бӯризода А.М.
2025-07-03 21:36:19
СЕМИНАРИ ИЛМӢ-ОММАВӢ БАХШИДА БА “РӮЗИ БАЙНАЛМИЛАЛИИ АСТЕРОИД”
СЕМИНАРИ ИЛМӢ-ОММАВӢ БАХШИДА БА “РӮЗИ БАЙНАЛМИЛАЛИИ АСТЕРОИД”
Имрӯз, 3 июли соли 2025, дар Институти астрофизикаи Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон семинари илмӣ-оммавӣ бахшида ба “Рӯзи байналмилалии астероид” бо мақсади ҳамқадам будан бо ҷомеаи ҷаҳонӣ ва ҷалби таваҷҷуҳи мардум ба масъалаи муҳофизати сайёраи Замин аз хатари таҳдидҳои ҷирмҳои кайҳонӣ ва дар доираи Нақша чорабиниҳои Институти астрофизикаи АМИТ баргузор гардид.
Семинар бо сухани ифтитоҳии директори Институти астрофизикаи АМИТ, номзади илмҳои физика ва математика Бӯризода Анвар Маҳмад оғоз гардид. Дар баромади худ ӯ аҳамияти таҳқиқи астероидҳоро дар заминаи таъмини амнияти кайҳонӣ, рушди илмҳои астрономӣ ва иштироки муассисаҳои илмии кишвар дар барномаҳои глобалӣ таъкид намуд. Мавсуф ҳамчунин қайд намуд, ки Институт омода аст дар ҳамбастагӣ бо дигар муассисаҳои илмии минтақа ва ҷаҳон нақши фаъолтарро дар самти мониторинг ва таҳлили ҷирмҳои кайҳонӣ нақши созгор гузорад. Мақсади асосии семинар баланд бардоштани сатҳи огоҳии илмӣ ва оммавӣ дар мавриди хатари эҳтимолии ҷирмҳои кайҳонии наздизаминӣ (астероидҳо), нақши илмҳои кайҳонӣ дар таҳқиқи онҳо, инчунин мусоидат ба тақвияти робита байни ҷомеаи илмӣ ва аҳолии васеъ буд. Семинар ҳамчун минбари муҳими табодули афкор, муаррифии натиҷаҳои илмӣ ва таҳкими ҳамкориҳо миёни сохторҳои илмӣ ва омӯзишӣ хидмат намуд.
Дар кори семинар намояндагони соҳаҳои гуногуни илмҳои дақиқ ва табиӣ, аз ҷумла устодону донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти олӣ, докторантон, магистрантон,
кормандони марказҳо ва институтҳои илмӣ-таҳқиқотӣ, муттахассисони соҳа, ва ҳамчунин ҳаводорони астрономия ва рӯзноманигорон иштирок варзиданд.
Солҳои охир мушкилоти марбут ба ҷирмҳои хурди байнисайёравӣ, аз ҷумла астероидҳои наздизаминӣ, ба як мавзӯи муҳими ҷаҳонӣ табдил ёфтаанд. Бо дарназардошти
хатари эҳтимолии онҳо ба сайёраи Замин, Созмони Милали Муттаҳид санаи 30 июнро ҳамчун Рӯзи байналмилалии астероид эълон кардааст. Ин иқдом дар ҳамкорӣ бо созмонҳои байналмилалии кайҳонӣ, аз ҷумла ESA ва NASA, роҳандозӣ шудааст.
Дар ҷараёни семинар баромадҳои илмӣ ва илмӣ -оммавии зерин шунида шуданд:
1.
Бӯризода А.М. Cаҳми институти астрофизика дар омӯзиши астероидњои эњтимолан хатарнок.
2.
Хуҷаназаров Ҳ.Ф., Пирова В.С. Объектҳои ба замин наздикшаванда – таҳдиди воқеӣ ба амнияти инсоният.
3.
Алимов О.А., Муродова М.З. Воздействие
сейсмической активности на F - область ионосферы.
4.
Нормахмедов Н.О. My Year of Research in
China.
5.
Амиралиев С.К. Бархӯрди ғайричандирӣ дар кайҳон.
Семинар бо фаъолияти фаъоли иштирокчиён ва мубоҳисаву саволу ҷавобҳо ҷамъбаст гардид. Мавзӯъҳои муҳокимашуда ба таври васеъ равшанӣ андохта, зарурати рушди минбаъдаи илмҳои астрономӣ ва технологияҳои вобаста ба назорати ҷирмҳои кайҳониро нишон доданд.
Институти астрофизикаи АМИТ дар ихтиёр се пойгоҳи илмии мушоҳидавӣ дорад: Расадхонаи астрономии Ҳисор, Расадхонаи астрономии байналмилалии Санглох ва Расадхонаи Шорбулоқ воқеъ дар н. Мурғоб. Расадхонаҳои астрономии Тоҷикистон бо имкониятҳои мусоиди мушоҳидавӣ дар баландиҳои гуногун аз сатҳи баҳр, шароити беҳамто барои таҳқиқи ҷирмҳои хурд доранд. Ин расадхонаҳо метавонанд ҳамчун пойгоҳи асосии мушоҳидаҳои объектҳои кайҳонӣ (астероидҳо) истифода шаванд.
Семинари баргузоршуда нишон дод, ки рушди илми астрономия ва татбиқи натиҷаҳои он дар амнияти глобалӣ нақши калидӣ дорад. Тоҷикистон ҳамчун кишвари дорои инфрасохтори беназири астрономӣ метавонад дар таҳқиқи астероидҳо ва таҳияи чораҳои муҳофизатии сайёраи Замин
аз ҷирмҳои кайҳонӣ саҳми арзанда гузорад. Ин чорабинӣ на танҳо ба баланд бардоштани сатҳи огоҳӣ ва дониш дар ҷомеа кумак кард, балки як заминаи хуб барои ҳамкориҳои наву васеътар дар сатҳи миллӣ ва байналмилалӣ гардад. Расмҳо замима мегарданд.
Директори
Институти астрофизикаи АМИТ
Бӯризода А.М. 03.07.2025
Суратгузориш аз рафти семинари илмӣ
2025-06-30 11:02:04
ОБЪЕКТҲОИ БА ЗАМИН НАЗДИКШАВАНДА – ТАҲДИДИ ВОҚЕӢ БА АМНИЯТИ ИНСОНИЯТ
ОБЪЕКТҲОИ БА ЗАМИН НАЗДИКШАВАНДА – ТАҲДИДИ ВОҚЕӢ
БА АМНИЯТИ ИНСОНИЯТ
(30 июн “Рӯзи байналмилалии
астероид”, ҳадаф: огоҳии мардум аз хатари эҳтимолии астероидҳо ва дигар
объектҳо ба Замин)
Дар солҳои охир
таваҷҷуҳи олимон ва ҷомеаи ҷаҳонӣ ба омӯзиши объектҳои ба Замин наздикшаванда
(ОЗН) ба таври бесобиқа афзудааст. Объектҳои ба Замин наздикшаванда яке аз
таҳдидҳои ҷиддӣ ва воқеӣ барои амнияти сайёраи мо ба шумор мераванд. Ин
объектҳо метавонанд астероидҳо ё кометаҳо бошанд, ки дар мадорҳои худ ба мадори
Замин наздик шуда, ё ҳатто онро бурида мегузаранд. Бо дарназардошти суръати
баланди ҳаракат ва андозаи онҳо, дар ҳолати бархӯрди чунин объект бо Замин,
мумкин аст паёмадҳои харобиовар ва фоҷиаборе ба вуҷуд оянд.
Тибқи маълумотҳои
Маркази НАСА оид ба омӯзиши объектҳои наздикшаванда ба Замин, то имрӯз зиёда аз
16 ҳазор чунин объект ошкор ва ба қайд гирифта шудааст. Баъзе аз онҳо ба таври
доимӣ назорат карда мешаванд, зеро имкони наздикшавии хавфноки онҳо ба Замин
дар оянда мавҷуд аст. Бо афзоиши технологияҳои мушоҳидавӣ ва баландравии
дақиқии телескопҳои замонавӣ ва кайҳонӣ, ҳар сол садҳо объекти нав ошкор
мешаванд.
Бархӯрди як ОЗН бо
Замин метавонад боиси рӯй додани заминларзаҳои шадид, сӯхторҳо, сунамӣ ва ҳатто
тағйироти глобалии муҳити зист гардад. Таҷрибаи таърихӣ низ ин масъаларо тасдиқ
мекунад. Масалан, бархӯрди эҳтимолии як астероиди бузург ба Замин тақрибан 66
миллион сол пеш боиси нест шудани динозаврҳо ва бисёре аз намудҳои дигари ҳаёт
гашта буд.
Аз ин рӯ, омӯзиш,
мушоҳида ва таҳқиқи ОЗН барои пешгирӣ ва таҳияи чорабиниҳои муҳофизатӣ аҳамияти
ҳаётӣ доранд. Ин таҳқиқот на танҳо дар соҳаи астрономия ва кайҳоншиносӣ муҳим
мебошанд, балки барои рушди стратегияи мудофиаи сайёравӣ, ҳамоҳангсозии
байналмилалӣ ва ҳифзи муҳити зист низ нақши муҳим мебозанд.
Ба ин хотир,
ташкили барномаҳои муштарак байни муассисаҳои илмии ҷаҳонӣ, васеъ кардани
шабакаҳои мушоҳидавӣ ва таҳияи технологияи баргардонидани ё безараргардонии ин
гуна объектҳо вазифаҳои муҳим ва афзалиятноки илм ва амнияти ҷаҳонӣ ба ҳисоб
мераванд.
Дар таърихи
мушоҳидавӣ, як қатор ҳодисаҳои марбут ба бархӯрди ҷирмҳои кайҳонӣ ба Замин сабт
шудаанд, ки таъсири ҷиддӣ ба бор овардаанд. Яке аз чунин ҳодисаҳои маъруф,
ҳодисаи метеорити Тунгус мебошад, ки 30-юми июни соли 1908 дар қаламрави Сибир
(Федератсияи Россия) рух дод. Андозаи тахминии ҷирми воридшуда тақрибан 50–100
метр буда, таркиши он боиси нобудшавии даҳҳо миллион дарахтон дар масоҳати беш
аз 2000 километри мураббаъ гардид. Ин ҳодиса то ҳол ҳамчун яке аз мудҳиштарин
ва таъсиргузортарин таркишҳои метеорӣ дар замони муосири мушоҳидавӣ ба ҳисоб
меравад.
Ҳодисаи барҷастаи
дигар, ки дар қаламрави Тоҷикистон ба қайд гирифта шудааст, суперболиди 23-юми
июли соли 2008 мебошад, ки дар осмони қисми ғарбии ҷумҳурӣ рух дода, бо садои
пурқуввати таркиш ва дурахши шадид ҳамроҳӣ шуд. Ин падида таваҷҷуҳи зиёдро дар
байни аҳли илм ба вуҷуд овард. Олимони Институти астрофизикаи Академияи миллии
илмҳои Тоҷикистон дар робита ба ин ҳодиса таҳқиқоти васеъ гузаронида, як қатор
мақолаҳои илмиро дар маҷаллаҳои дохилӣ ва байналмилалӣ ба нашр расониданд.
Ҳодисаи дигар, ки
таваҷҷуҳи ҷаҳониро ба худ ҷалб кард, 15-уми феврали соли 2013 дар наздикии
шаҳри Челябински Федератсияи Россия рух дод. Таркиши метеор дар атмосфера бо иқтидори
тақрибан 400–500 килотонни ТНТ ба амал омада, ба ҷароҳатҳои зиёди инсонӣ ва
хисоротҳои моли оварда расонд. Ин ҳодиса, пас аз Тунгус, дуюмин ҳодисаи бузурги
таркиши ҷирми осмонӣ дар атмосфера ба ҳисоб меравад, ки аз ҷониби мардум ва
дастгоҳҳо ба таври густурда сабт шудааст.
Астероиди Апофис – як таҳдиди эҳтимолӣ ба Замин
Дар асри 21
омӯзиши объектҳои ба Замин наздикшаванда (ОЗН) аҳамияти афзоянда пайдо
кардааст. Ин гурӯҳи ҷирмҳои осмонӣ, ки асосан аз астероидҳо ва кометаҳо
иборатанд, бо сабаби хатари эҳтимолии бархӯрд бо сайёраи мо таҳти назорати
доимии астрономҳо қарор доранд. Яке аз чунин объектҳои маъруф ва хатарнок, ки
таваҷҷуҳи зиёди ҷомеаи илмиро ба худ ҷалб намудааст, астероиди Апофис (99942
Apophis) мебошад.
Астероиди Апофис
бори аввал 19-уми июни соли 2004 аз ҷониби астрономҳои амрикоӣ дар Расадхонаи Китт-Пик
(ИМА) кашф гардид. Тибқи маълумоти мушоҳидавӣ, диамтери он тақрибан 340 метр
буда, аз ҷиҳати назариявӣ дар сурати бархӯрд метавонад ба минтақаи васеъи рӯйи
Замин харобиҳои азим расонад. Астероид бо суръати тақрибан 30 км/с ҳаракат
мекунад ва мадораш Заминро бурида мегузарад.
Хатар ва наздикшавӣ дар соли 2029
Баъд аз кашфи
Апофис, ҳисобҳои аввалия нишон медоданд, ки эҳтимолияти бархӯрди он бо Замин
дар соли 2029 метавонад ба 2.7% расад, ки ин як нишондоди хеле нигаронкунанда
барои муҳаққиқон ба ҳисоб мерафт. Аммо бо зиёд шудани мушоҳидаҳои астрономӣ ва
такмил ёфтани моделҳои мадорӣ, ин хатари эҳтимолӣ пурра рад гардид.
Бо вуҷуди ин,
13-уми апрели соли 2029, Апофис аз масофаи тақрибан 31000 км аз назди Замин
мегузарад, ки ин наздиктар аз мадори муқаррарии моҳвораҳои геомарказӣ аст. Дар
натиҷа, он дар баъзе минтақаҳо — махсусан дар Аврупо, Африқо ва Осиё — бо чашми
оддӣ дидан мумкин аст. Ин ҳодиса яке аз наздиктарин гузариши як астероиди
бузург нисбат ба Замин дар таърихи мушоҳидавии кайҳонӣ хоҳад буд.
Пешгӯиҳои солҳои минбаъда
Баъд аз соли 2029,
муҳаққиқон эҳтимолияти наздикшавии хавфноки Апофисро дар солҳои 2036 ва 2068
низ баррасӣ карданд. Ҳисобҳои муосир, аз ҷумла натиҷаҳои таҳлили NASA дар соли
2021, нишон доданд, ки дар 100 соли наздик Апофис ба Замин бархӯрд нахоҳад
кард. Бо вуҷуди ин, он дар феҳрасти объектҳои таҳти назорати доимӣ қарор дорад.
Аҳамияти илмӣ
Наздикшавии Апофис
ба Замин як имконияти нодир барои омӯзиши сохтор, таркиб ва рафтори астероидҳо
мебошад. Олимон ният доранд дар вақти гузариши соли 2029 онро бо
радиотелескопҳо, Расадхонаҳои рӯйизаминӣ ва ҳатто зондҳои кайҳонӣ таҳқиқ
намоянд. Апофис метавонад дар рушди илмҳои астероидшиносӣ, дифои сайёравӣ ва
омодагӣ ба таҳдидҳои кайҳонӣ нақши муҳим бозад.
Бо вуҷуди он ки
астероиди Апофис дар ояндаи наздик хатари воқеӣ надорад, он ба таври равшан
нишон медиҳад, ки омӯзиш ва назорати мунтазами ҷирмҳои осмонӣ барои таъмини
амнияти инсоният ва муҳити зист аҳамияти бузург доранд. Омӯзиши Апофис на танҳо
ҷанбаҳои илмӣ, балки аҳамияти стратегии глобалӣ низ дорад ва дар оянда
метавонад ба таҳияи барномаҳои мудофиавии сайёравӣ замина гузорад.
Рӯзи астероидро кӣ таҳия кардааст?
Муаллифони идея инҳо буданд:
Брайан Мэй,
астрофизик ва навозанда (гитаристи гурӯҳи рокии Queen);
Григорий Рихтерс,
коргардон ва муаллифи сенарияи филми фантастикии «51 дараҷаи кунҷӣ» дар бораи
бархурди астероидҳо ба Замин;
Даника Рамей,
президент ва директори фонди Бунёдии B612, ки барои муҳофизати Замин аз
астероидҳо бахшида шудааст;
Рассел Швайкарт,
олим – пажӯҳишгар, астронавти НАСА ва ҳаммуассиси фонди Бунёдии B612.
Идораи СММ оиди
фазои кайҳонӣ корро дар омӯзиши ОЗН барои мудатҳои тулонӣ қабул намуд, ки
таҳдиди чунин объектҳо зимни бархӯрд ба Замин масъалаи ҷаҳонӣ гардида, ҷустуҷӯи
ҳалли онро дар сатҳи байналмилалӣ талаб менамояд. Тадбирҳо оид ба чунин таҳдид,
аз ҷумла ошкор кардани ин гуна объектҳо ва банақшагирии амалҳои дахлдор ба
манфиати амнияти ҷомеаи ҷаҳонӣ амали муштаракро талаб мекунанд.
Дар асоси тавсияҳо
ва вокунишҳои байналмилалӣ оиди таҳдиди бархурди ОЗН соли 2013 аз ҷониби Кумитаи истифодаи фазои Кайҳон бо мақсади
осоишта пешниҳод гардид, ки Шабакаи
байналмилалии огоҳсозии астероидҳо ва
Гурӯҳи машваратии банақшагирии миссияи кайҳонӣ таъсис дода шавад ва
билохира соли 2014 ин ниҳодҳо таъсис
дода шуданд.
Шабакаи байналмилалии огоҳсозии астероидҳо (ШБОА) маълумотро бо кишварҳо мубодила мекунад, то онҳоро дар
пешгӯӣ ва кам кардани таъсири астероид дастгирӣ кунад.
Гурӯҳи машваратии банақшагирии миссияи кайҳонӣ (ГМБМК) як форумест, ки агентиҳои кайҳонӣ аз кишварҳои гуногунро
муттаҳид мекунад, ки технологияҳои тағйир додани масири ОЗН - ро муайян кунад.
Ин гурӯҳ инчунин ҳадаф дорад, ки дар мавриди татбиқи тавсияҳо оид ба дифои
сайёра аз таҳдиди бархӯрд бо объектҳои ба Замин наздикшаванда мувофиқат кунад.
Мутахассисон
пешниҳод доранд, ки мониторинги кайҳон пурқувват карда шавад. Объектҳои
хатарнок – кометаҳо, астероидҳо ва пораҳои онҳо – метеороидҳо хуб омӯхта
шаванд. Роҳҳои пешгирии бархӯрӣ пешбинӣ гарданд. Объектҳои андозаашон 50 метр
ва зиёд аз он барои Замин бениҳоят хатарноканд.
Созмони миллали
муттаҳид ин пешниҳодҳоро ба эътибор гирифта, ибтидо аз соли 2016 рӯзи 30 июнро Рӯзи байналмилалии астероид эълон намуд
ва ҳамасола таҷлил карда мешавад. Дар аксарияти мамлакатҳои ҷаҳон маъракаҳои
махсус ба ин муносибат гузарнода мешаванд.
Таҳияи ходими калони илмӣ ва лаборанти калони Институти
астрофизикаи АМИТ: Хуҷаназаров Ҳ.Ф.,
Пирова В.С.
2025-06-26 16:22:01
ТАБРИКОТ БА ИФТИХОРИ РӮЗИ ВАҲДАТИ МИЛЛӢ
ТАБРИКОТ БА ИФТИХОРИ РӮЗИ ВАҲДАТИ МИЛЛӢ
Муҳтарам кормандони
гиромиқадри
Институти астрофизикаи
Академияи миллии илмҳои
Тоҷикистон!
Бо камоли эҳтиром Шумо ва тамоми кормандони
Институти астрофизикаро
ба ифтихори Рӯзи
Ваҳдати
Миллӣ - яке аз муқаддастарин ҷашнҳои
давлатдории навини тоҷикон,
самимона табрик гуфта, бароятон саломатии бардавом, комёбиҳои
илмӣ,
ва рӯҳияи баланди ватандӯстона
таманно дорам.
Ҷашни
Ваҳдат рамзи якдигарфаҳмӣ, сулҳу
субот ва иттиҳоди
миллат аст, ки маҳз ба шарофати он миллати тоҷик тавонист суботи сиёсӣ ва рушди илму фарҳангро
таъмин созад. Дар ин раванд саҳми олимону донишмандони тоҷик, аз ҷумла
Шумо - аҳли фидоии илм ва тадқиқоти кайҳонӣ, шоистаи таҳсину арҷгузорӣ
мебошад.
Бовар дорам, ки Шумо минбаъд низ бо масъулияти
баланд ва садоқат ба арзишҳои
миллӣ
дар пешбурди илми астрофизика
ва боло бурдани нуфузи илмии кишвари азизамон саҳми шоиста мегузоред.
Бори дигар Рӯзи Ваҳдати Миллиро табрик гуфта, ба Шумо сулҳу осоиш, илҳоми эҷодӣ ва комёбиҳои нав дар ҷаҳони илм орзу мекунам!
Бо
эҳтиром,
Директори
Институти астрофизикаи АМИТ
Буризода
А.М.
2025-06-26 16:14:31
ТАБРИКОТИ ПРЕЗИДЕНТИ АКАДЕМИЯИ МИЛЛИИ ИЛМҲОИ ТОҶИКИСТОН, АКАДЕМИК ХУШВАХТЗОДА ҚОБИЛҶОН ХУШВАХТ БА МУНОСИБАТИ 28- СОЛАГИИ ҶАШНИ ВАҲДАТИ МИЛЛӢ
ТАБРИКОТИ ПРЕЗИДЕНТИ АКАДЕМИЯИ МИЛЛИИ ИЛМҲОИ ТОҶИКИСТОН, АКАДЕМИК ХУШВАХТЗОДА ҚОБИЛҶОН ХУШВАХТ БА МУНОСИБАТИ 28- СОЛАГИИ ҶАШНИ ВАҲДАТИ МИЛЛӢ
Ҳамватанони гиромӣ!
Имрӯз дар Тоҷикистони соҳибистиқлол бо шарофати сиёсати ваҳдатофари Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат 28- солагии Рӯзи Ваҳдати миллӣ дар фазои сулҳу суботи комил ҷашн гирифта мешавад. Ба ин муносибат тамоми мардуми шарафманди Тоҷикистони азизро самимона табрик намуда, ба ҳар яки Шумо хушбахтиву сарбаландӣ ва саодати рӯзгорро таманно дорам.
Ваҳдати миллӣ ва Истиқлоли давлатӣ барои эҳё ва сохтани давлати мустақили Тоҷикистон ҳамчун давлати демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва ягона ба як заминаи боэътимод мубаддал гардиданд. Ин мафҳуми муқаддас барои давлати навҷавон имконият фароҳам намуд, ки сиёсати сулҳдӯстона ва муносибати ҳамкории баробар бо тамоми ҷаҳон барқарор гардад, ҷойи сазовору эътибори хоси ин давлати хеле ҷавонро дар ҷомеаи муосири ҷаҳонӣ ва саҳмгирии он дар ҳаёти ҷаҳони беш аз пеш ба ҳам наздикшаванда таъмин намояд.
Ба шарофати ваҳдат Тоҷикистони озоду мустақил дар шароити душвор ва пешгӯишавандаи ҷаҳони мудерн ба хонаи умед ва ифтихори тоҷикони тамоми дунё табдил ёфт. Имрӯз новобаста аз таблиғотҳои муғризона, ҳасудона ва душманонаи иддаи кӯчаки ватанбохтаву ба миллат пушткарда, Тоҷикистони кӯҳсор, ки танҳо як фоизи сарзамину империяҳои бузурги замонҳоро ташкил медиҳад, барои ҳифзи асолати миллӣ, забону фарҳанги бостонӣ, намунаи давлатдории модерни маданӣ, кишвари ҷавон, вале бо ташаббусҳои сатҳи ҷаҳонӣ маъруф, ҳамчун ягона хонаи умед барои тамоми тоҷикони дунё пазируфта шуда, чунин боқӣ хоҳад монд.
Ваҳдати тоҷикон барои эҳёи фарҳанги миллӣ, мардумӣ, аз ҷумла фарҳанги динӣ, озодии комил дар иҷрои фароизи динӣ, мазҳабӣ ва бовару эътиқодоти дигари аъзои ҷомеа ва дар умум фазои гуногунандеширо дар ҷомеа фароҳам кардааст, ки татбиқи амалии он фақат дар шароити таъмин будани ваҳдати сартосарӣ, амният, сулҳу оромӣ ва суботи сиёсӣ муяссар мебошанд.
Бо талоши шабонарӯзии роҳбарияти олии мамлакат, ба хусус Сарвари ҷавони он, аъзои Ҳукумати навтаъсис ва мардуми шарифу ватанпараст, Тоҷикистон тавонист танҳо дар 10 соли аввали замони истиқлол ҳам ба дастовардҳои қобили зикри иқтисодӣ расад. Дар ҳоле, ки тибқи назарияи илми иқтисод, барои ҳар гуна кишвари ба истиқлоли худ расида, барои рушду тавсеаи иқтисодӣ камтарин муҳлат 30 сол мебошад. Бунёди шоҳроҳи Кӯлоб – Қалъаи Хумб – Қулма – Қароқурум, роҳи оҳани Қӯрғонтеппа – Кӯлоб, сохтмони нерӯгоҳи барқии Сангтӯда, туннели Анзоб ва ғайра самараи даҳ соли аввали истиқлол ва ваҳдати миллӣ мебошанд, ки барои рушди баъдии кишвар заминаи мустаҳкам гузоштанд.
Сарвари мамлакат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар яке аз суханрониашон моҳияти ваҳдатро хеле дақиқ шарҳ додаанд: “Имрӯз ҷавҳари асосӣ ва моҳияти истиқлолият бояд маҳз ваҳдати миллӣ бошад, зеро истиқлолиятро бе ваҳдат ва ваҳдати миллиро бе истиқлолияти комил тасаввур кардан имкон надорад. Танҳо кишваре ба пешрафту тараққиёт ноил шуда метавонад, ки дар он Конститутсия ва қонунҳои амалкунанда пурра риоя шаванд, волоияти қонун таъмин гардад ва дар он принсипҳои асосии демократияи воқеӣ ҷорӣ бошанд. Вазифаи муқаддаси мо дар ҷараёни барпо кардани давлати ҳуқуқбунёд ва ташкили ҷомеаи шаҳрвандӣ таҳия ва қабули чунин қонунҳоест, ки ҷомеаи моро бо олами мутамаддин пайванд диҳанд, маърифати сиёсии мардуми моро баланд бардоранд ва барои бархурдорӣ аз дастовардҳои кишварҳои пешрафта замина муҳайё намоянд”.
Бояд таъкид шавад, ки маҳз Ваҳдати миллӣ буд, ки кишвари дар нуқтаи нестӣ ва сокинони он дар парокандагӣ ва ноумедӣ қарордодашударо дар муддати хеле кӯтоҳи таърихӣ ба сатҳи кишварҳои рӯ ба инкишоф расонад, ки бори дигар муқаддас будани онро барои ҷомеаи тоҷикистонӣ таъкид мекунад. Сирри ин муваффақият ҳам фазои ваҳдати миллӣ буд, ки барои таҳия ва қабули Конститутсияи Тоҷикистони озоду соҳибистиқлол ва танзими низоми қонунии кишвари соҳибихтиёр мусоидат мекард.
Дар таърихи 26 июни соли 2000 дар
Паёмашон ба муносибати сеюмин солгарди ба имзо расидани Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид доштанд, ки “сулҳу субот ва ризоияти миллӣ ба халқи тоҷик ба осонӣ муяссар нашудааст. Барои расидан ба ин рӯзи фирӯз моро лозим омад, ки роҳи тӯлонии ноҳамворро тай намоем, мамониатҳои сангинро аз миён бардорем ва мушкилоти гаронро паси сар кунем”.
Воқеан, роҳи пурифтихоре, ки Тоҷикистони соҳибистиқлол дар зарфи 28 соли фазои Ваҳдати миллӣ паймуда аст, ба садсолаҳо баробар буда, моҳияти ин сабақи таърихӣ бояд ба наслҳои имрӯзаву оянда ҳамчун раҳнамои зиндагӣ ва ифтихор пайваста омӯзонда шавад. Дар ин муддати кӯтоҳи таърихӣ ба халқи тоҷик муяссар шуд, ки таҳти сарварии Сарвари сарсупурдаи миллат, Пешвои он Эмомалӣ Раҳмон роҳи беш аз садсолаи рушдро тай намуда, ба дастовардҳои азими иқтисодию иҷтимоӣ, сиёсию фарҳангӣ ва илмию маънавӣ ноил гардад.
Ҷашни фархундаи Ваҳдати миллӣ муборак бошад!
2025-06-25 22:39:55
ПЕШВОИ МИЛЛАТ МУҲТАРАМ ЭМОМАЛӢ РАҲМОН МЕЪМОРИ СУЛҲУ ВАҲДАТИ МИЛЛӢ
ПЕШВОИ МИЛЛАТ МУҲТАРАМ ЭМОМАЛӢ РАҲМОН МЕЪМОРИ СУЛҲУ ВАҲДАТИ МИЛЛӢ
2025-06-20 09:47:30
ВАҲДАТИ МИЛЛӢ - ШУКУФОИИ ВАТАН
ВАҲДАТИ МИЛЛӢ - ШУКУФОИИ ВАТАН
Ваҳдат ба инсоният танҳо ҳамфикрию ягонагӣ, дўстиву бародарӣ ва меҳру шафқат меорад. Пас, ҳамин ваҳдат аст, ки моро барои расидан ба мақсаду орзўҳои дар пеши худ гузоштаамон сабабгор
мегардад. Пас ҳамин ваҳдат
аст, ки инсониятро бо ҳам мепайвандад, то дар ҳалли мушкилиҳои ҳаёт якҷоя камари ҳиммат бибандем. Вале ба даст овардани ваҳдат кори саҳл нест.
Барои ин ақли солим, донишу истеъдод ва ҷидду ҷаҳди ҷасурона лозим аст, ки дурри мақсуд, яъне дўстиву рафоқат ягонагиву ҳамфикрӣ ба даст ояд.
Аз таърихи башарият аён аст, ки бинобар сабаби каҷравиҳою каҷфаҳмиҳо ва мағрурию худписандиҳо зумраи аз шоҳон чӣ қадар шаҳрҳо валангор, чӣ қадар ободиҳо харобазор ва чӣ қадар ашхоси бегуноҳ қурбон гаштанд. Аз «Шоҳнома»- и безаволи устоди сухан -
Фирдавсии Тусӣ чунин мисолҳоро хеле зиёд метавон овард, ки барои наслҳои имрўзу фардо сабақи хуби зиндагӣ шуда метавонад.
Ваҳдат, сулҳ чӣ калимаҳои муқадасанд. Хандаи тифлону шодии модарон, тараққиёту пешравӣ ва ободии кишвар маҳз дар зери ҳамин калимаҳо ниҳонанд.
Агар ба солҳои 90-уми асри гузашта назар андозем мебинем, ки маҳз бо кўшишу талошҳои сарвари кишварамон Ҷаноби олӣ Эмомалии Раҳмон мо ба пояи ваҳдати миллӣ дар кишвар асос гузоштем. Кўшишу ғайрат, ҷидду ҷаҳд, саъю кушишҳои президенти ғамхору дурандеши мо бароямон сулҳу ваҳдату шодию фараҳ овард. Борҳо аз барномаю вохўриҳояшон ин суханро шунидем, ки гуфта
буданд: «то нафаси охирин аз Ватан маҷбуран гурехташудагонро ба Ватан бар нагардонам, ман
худамро ҳамчун
Президент ором ҳис намекунам».1
Инак дар сарзамини мо сулҳу ваҳдати комил ҳукумрон аст. Мо шукри ин неъмати ба даст овардаро карда бояд аз сидқи дил хонем, омўзем ва дар пешрафту тарақии ҷамъияту ободии кишвари азизамон – Тоҷикистон саҳми босазое гузошта тавонем.
Хуррамию
хушдили дар ин ҷаҳон аз ваҳдат аст,
Хандаю ободии ҳар хонадон аз ваҳдат аст.
Оғози гуфтушуниди байни тоҷикон ва марҳилаҳои он
Баъди он, ки бо миёнагарии Созмони
Милали Муттаҳид, Ҷумҳурии Исломии Эрон ва Федератсияи
Русия аввалин бор 5- апрели соли 1994 дар Маскав намояндагони ду тарафи даргир
ба хотири ёфтани роҳи ҳалли мушкилоти Тоҷикон дар рў ба рўи ҳам нишастанд, ба умедеки ҷонибҳо ба тавофуқи ниҳои бирасанд. Дар ин муддат ҳайатҳои музокиракунандаи ду ҷониб 9- даври гуфтушунидро
паси сар карданд, ки баъзе аз ин давраҳо 2-3 – марҳилаи алоҳидаро дар бар мегирифт. Ҳафт маротиба раҳбарони
олимартабаи ҳарду ҷониб дар лаҳзаҳои душвор тариқи раванди сулҳ хориҷ аз кишвар мулоқотҳо
оростанд, то фазои сулҳу оромиро дар кишвар ҳарчи тезтар таъмин намоянд. Махсусан мулоқоти моҳи декабри
соли 1996 дар деҳаи Хусти Давлати Исломии Афғонистон
барпо шуда хеле муҳим буд. Дар он тарафҳо ба қатъи ҷанг мувофиқа карданд.
Дар масъалаи таъсиси Коммисияи Оштии Миллӣ низ созиш ба даст омад. Ғайр аз
мулоқотҳо дар сатҳи олӣ чандин вохуриҳову дидорбиниҳои машварати ҳайатҳои музокиракунанда баргузор гардид. Хулас тибқи оморе, ки дар даст дорем
аз 1180 рўзе, ки раванди музокирот таҳти миёнаравии Созмони Милали Муттаҳҳид идома доштааст 208 рўзи онро аз субҳ то шом,
баъзан шабона ҳайатҳои музокиракунандаи ду ҷониб дар рў ба рўи ҳам баҳсу мунозира гузоштанд
Акнун месазад, ки роҷеъ ба дигар давраҳо
ва марҳилаҳои сулҳи байни тоҷикон ҳарф занем.
Мутаасифона дар давраи аввали гуфтушуниди ёд шуда, ки
асосан дар он танҳо масъалаи рўзномаи музокироти байни тоҷикон мавриди баррасӣ қарор гирифта буд, проблемаи таъсиси
чунин як орган ба рўзномаи музокироти тарафайн ворид карда нашуд. Ин масъала
дар даври дуюми музокирот (аз 18 то 26 –уми июни соли 1994 боқи монд) ва мулоқоти машваратии ҳайатҳои музокиракунанда (аз 12 то 17
октябри соли 1994), ки дар Теҳрон барпо
гардид мавриди баррасӣ қарор нагирифт.
Дар даври сеюми музокироти байни тоҷикон, ки аз 20 октябр то 1 ноябри
соли 1994 дар Исломобод шуда гузашт низ ҷонибҳо ҳалли масъаларо аз мадди назар дур монданд. Зеро баҳси масъалаи таъсиси комиссияи
муштарак оид ба тадбиқи созишнома дар бораи оташбаси муваққати ва табодули қувваҳои низомӣ ва маҳбусони сиёсӣ пеш омад ва бадин сурат мубоҳиса дар атрофи масъалаи заруроти
таъсиси шўрои оштии милли дар ин даври музокирот баррасӣ нашуд.
Дар ин байн як мулоқоти рў ба рўи муовини аввали (Иттиҳоди нерӯҳои оппозисиюни тоҷик) ИНОТ Ҳоҷи Акбар Тўраҷонзода бо Президенти Узбекистон И. Каримов аввалҳои апрели соли 1995 дар Ташкент
барпо гардид. Раиси Ҷумҳурии Узбекистон
пешниҳод
намуд, ки барои ҳалли қазияи
Тоҷикистон ба фикри ў, бояд форуми машваратии халқҳои Тоҷикистон даъват карда шавад. Албатта
ин пешниҳоди
хубе буд, аз ин рў ин пешниҳод аз тарафи мухолифин қобили қабул дониста шуд ва раҳбари ИНОТ онро дар мулоқоти навбатии худ бо Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Э.Ш. Раҳмонов, ки 19 июли соли 1995 дар Теҳрон барпо гардид матраҳ кард.
Дар изҳороте, ки дар хотимаи ин мулоқот аз ҷониби ду раҳбар ба имзо расид, қайд карда шуд, ки дар мавриди
даъвати анҷумани
машварати халқҳои Тоҷикистон
бо иштироки баробари ҳарду ҷониб ҷиҳати пайдо намудани роҳи ҳалли бўҳрони сиёсӣ ва иҷтимоии кишвар тавофуқ ҳосил шавад. Инобатан ҳарду раҳбар бо ҳайати музокиракунандаи худ дастур
доданд то дар давраи 5-уми музокироти байни тоҷикон масъалаҳои таъини маҳал ва таърихи баргузории анҷуманро ҳал намоянд.
Дар даври панҷуми музокироти байни тоҷикон ҷониби ИНОТ дар баробари таъсиси форуми машваратии халқҳои Тоҷикистон зарурати Шӯрои Оштии Миллиро бо қатъият ба миён гузоштанд.
Зеро ба қавли ҷониби ИНОТ, агарчи форуми машваратии халқҳои Тоҷикистон доираи васеъи аҳли ҷамоачигиро ба таҳкими раванди сулҳ ҷалб намояд ҳам, вале чи тавре, ки аз лоиҳаҳои пешниҳод кардаи ҳарду ҷониб пайдост, қарорҳои қабул кардани он аз сабаби характери
машваратӣ доштаашон
наметавонист ҳукми қонуниро
бигиранд ва ба ҳаёт бе чуну чаро татбиқ гарданд.
Дере нагузашта 23 декабри соли 1996 дар мулоқоти навбатии худ раҳбарони олимартабаи ду ҷониб созишномаеро ба тавсиб
расониданд, ки дар он аз ҷумла чунин омада буд: «бо дар назардошти он, ки бо
имзои ҳамин
созишнома дар роҳи сулҳ ва
ризояти миллӣ марҳилаи
сифатан наве фаро мерасад, қарори сиёсӣ қабул карданд, ки барои ҳамин давраи гузариш Комиссияи Оштии
Миллӣ таъсис
намоянд. Раиси ин комиссия намояндаи иттиҳоди мухолифини тоҷик таъин мешавад». Сипас дар худи ҳамин вохурӣ аз ҷониби ду роҳбар протокол дар бораи вазифаҳо ва ваколатҳои асосии Комисяи Оштии Миллӣ ба имзо расид.
21 феврали соли 1997 дар мулоқоти дар шаҳри Машҳади Ҷумҳурии Исломии Эрон баргузор гардида,
раҳбарони олимартабаи ҷонибҳо протоколи иловагӣ ба протоколи «Дар бораи вазифаҳо ва ваколатҳаои асосии Комиссияи Оштии Миллӣ» ва «Низомномаи Комиссияи Оштии
Милли» -ро қабул
карданд.
Хулоса дар чунин як кишваре, ки авзои дохилию хориҷиаш мураккаб буд, сулҳи дар рўи қоғаз дарҷгардидаро арзи ҳастӣ бахшидан лозим буд. Ҳамин тариқ музокироти сулҳи тоҷикон агар чанде, ки душвориро паси сар карда бошад ҳам, истиқрори он сулҳ мушкилоти бештареро ба худ ҳамроҳ дошт ва ҳалли ин мушкилот асосан ба зиммаи Комиссияи Оштии Миллӣ вогузор карда шуд, ки мухтасран дар зер онро алоҳида зикр хоҳем кард.
Фаъолияти Комиссияи Оштии Миллӣ
Комиссияи Оштии Миллӣ (КОМ) - ин бунёдкунандаи муҳити сулҳу субот, оштиву ваҳдати миллӣ, оромиву осоиштагӣ дар кишвар, механизми дар таърихи башарият нодир, ки дар ҳошияи ҷанги шаҳрвандӣ баҳри татбиқи тавофуқоти ба даст омада, миёни ҷонибҳои сулҳкунанда дар Тоҷикистон бо маслиҳати тарафайн ва миёнаравии созмонҳои байналмилалӣ созмон ёфта буд ва ниҳоятан баъди 999 рўзи фаъолияташ бисёр корҳои самарабахшеро барои ободии Тоҷикистони азиз анҷом дода тавонист.
Солҳо пайи ҳам сипари хоҳад шуд. Дар таърихи кишвар баҳои мунсифонаву арзандаи худро ба
кору пайкори ин мақоми муштараки эҷодкори сулҳ хоҳад дод.
Вале ҳоло
мехоҳем дар
фароварди сухани худ аз он хизматҳое, ки ин ниҳод барои миллати тоҷику тамоми Тоҷикистониён кардааст кўтоҳакак ёдовар шавем.
Муҳимтарин корҳое, ки дар аввали фаъоляти КОМ анҷом гирифт ин озод кардани садҳо асирони ҳарбию маҳбусони сиёсӣ буд. Садҳо хонаводаҳои хушбахт шаҳди сулҳу оштиро яке аз аввалинҳо шуда чашиданд. Сухан оҷиз аст, аз тасвири шодиву хурсандиҳои онҳое, ки баъди солҳои дарози фироқу ҷудоӣ азизони худро боз дар оғўши гарми оила пазируфтанд. Айнан ҳамин чизро дар бораи муҳоҷироне, ки баъди беш аз панҷ сол сарсониву саргардонӣ ба итминони комил, ки дигар дар
ватан азияте нахоҳанд дид, ба хонаву кошонаи худ баргаштанд.
Теъдоди муҳоҷироне, ки ба ватан дар ин байн баргаштанд даҳҳо ҳазор нафар буд. Аксрияти онҳо ба хонаву кошонаи худ, ки аз ҷониби ашхоси бегона ғасб шуда буданд, бо дахолати КОМ ва
мақомоти маҳаллӣ баргардонида гирифтанд.
Мушкилтарин коре, ки дар давраи фаъоляти КОМ анҷом гирифт ин аз Давлати Исломии Афғонистон баргардонидани размандагони
ИНОТ ба Тоҷикистон,
сабти ном кардани онҳо, ба қайд
гирифтани силоҳу муҳимоти ҷангии онҳо, аз муоинаи тиббӣ ва атестатсия гузаронидан ва шомили
сохторҳои қудратии ҳукумат кардани нерўҳои мусаллаҳи ИНОТ буд. Дар натиҷа қариб 7000 нафар размандагони ИНОТ бо
силоҳу муҳимоташон ё шомили ниҳодҳои қудратии давлатӣ шуданд ё силоҳ ба замин гузоштанду ба кори мулкӣ гузаштанд.
Дар роҳи татбиқи протоколи сиёсӣ низ корҳои муайане анҷом гирифтанд. Тибқи саҳмияи 30% ба намояндагони ИНОТ ба вазифаҳои
баланди давлатӣ, аз ҷумла аз
муовини аввали сарвазир сар карда то раисони ҳукуматҳои шаҳрӣ ва ноҳиявӣ таъин
гардиданд. Дар таҳияи лоиҳаи ҳуҷҷатҳои барои миллат
сарнавиштсоз, аз ҷумла таҳия ва қабули санадҳои ҳамдигарбахшӣ ба монанди: - таҳияи лоиҳаи қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи аҳзоби сиёсӣ»; таҳияи лоиҳаи қонун «Дар бораи авфи умумӣ»; таҳияи лоиҳаи «Консепсияи андешаҳо оид ба тағйироту иловаҳо ба Сарқонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон» ва ғайра КОМ
саҳми беандоза дорад.
Хулоса дар зарфи 2-солу 8моҳу 25 рўзи фаъоляташ КОМ фазои
сиёсиву низомӣ ва иҷтимоии
кишварро ба таҳавулоти хеле мусбат дучор гардонид.
Дар фаъолияти пурсамари КОМ наметавонем аз онҳое ном барем, ки дар барқарории
сулҳу суббот саҳми беандоза гузоштанд. Борҳо гуфтем ва мегўем, ки самимяту устувории раиси Ҷумҳур Эмомалї
Раҳмон буд, ки раванди музокироти байни тоҷикон ва ҷараёни барқарории сулҳу суббот дар кишвар бо муваффақият пеш
рафт ва анҷом пазируфт. Агар майлу хоҳиш ва саъйу кушиши бузурги Раиси Ҷумҳур
намебуд дар гумон буд сулҳу субот ба ин наздикиҳо дар кишвар барқарор гардад. Ин иқдоми таърихӣ буд аз ҷониби Эмомалӣ Раҳмон дар лаҳзаи барои миллату кишварамон сарнавиштсоз.
Дар баробари Раиси Ҷумҳур аз онҳое ном бибарем, ки дар комиссияи
оштии миллӣ
фаъолият карда, дар татбиқи созишномаи умумӣ ҳиссаи худро гузоштаанд. Қабл аз ҳама ин раҳбари нерўҳои мухолифин ва дар навбати худ
раиси КОМ, марҳум С.А.Нурӣ ва муовини ў А.Достиев мебошад.
Инчунин боиси ифтихори мост, ки як зумра зиёиёни диниву дунявии миллати тоҷик дар фаъоляти КОМ саҳми беандозаи худро гузоштанд, ки дар ин ниҳоди сулҳофарини ҳама чун як тану дӯш ба дӯши ҳам гирифта кўшиш намуданд, ки ҳарчи бештар дар кишвари азияткашидаи мо сулҳу суббот барқарор гардида оштиву ваҳдати миллӣ таҳкиму барқарор гардад. Ба ҷуз шахсиятҳои дар боло зикр шуда нафарҳои зиёде ба ҳайси аъзои комиссияи марказии муштараки атестатсионии коршиносони муштараки тиббӣ кор карданд. Фаъолияти самарабахш ва фидокоронаи онҳо буд, ки дар ҷамъбасти кори комиссияи оштии миллӣ Раиси Ҷумҳур Эмомалӣ Раҳмон бо фармони худ аъзоёни КОМ, коршиносону аъзоёни гурўҳҳои кории КОМ ва дигар шахсиятҳоеро, ки дар барқарории сулҳу субот дар Тоҷикистон саҳм гирифтанд, бо ордену медалҳои давлатӣ қадрдонӣ намуд. Аз ҷумла ба 4 нафар ордени «Исмоили Сомонӣ», 11 нафар ордени «Дўстии халқҳо», 11 нафар ордени «Спитамен», ба 14 нафар ордени «Шараф», ба 9 нафар медали «Ҷасорат», ба 8 нафар унвони «Барои хизмати шоиста», ба як нафар унвони фахрии «Ҳуқуқшиноси шоистаи Тоҷикистон», ба 4 нафар «Ифтирхорнома»-и Ҷумҳурии Тоҷикистонро сазовор донистанд. Гузашти айём нишон хоҳад дод, ки афроди дар боло зикр ёфта барои миллату кишвари худ ва ҳатто барои ояндаи минтақа ва ҷаҳон чӣ хизмати беандозае карданд. Бо вуҷуди душвориҳои зиёд КОМ тавонист, ки вазифаи таърихии худро дар назди халқу ватан сарбаландона иҷро намояд.
Хулоса
Муаллифони дигар, ки дар бораи ҷангу сулҳи тоҷикон асар таълиф кардаанд ва ба
сабабҳои ин ҷанги бародаркуш ва гунаҳгорони он ибрози ақида намуда, тараферо маҳкум ва ҷониберо ҳимоя мекунанд, мо аз чунин ранг гирифтани тањқиқот даст кашида, ҳар он чизе, ки таърих гувоҳӣ медиҳад муҳақақ баён кардем ва он чунин аст:
Дар ибтидои солҳои 90-уми қарни XX дар натиҷаи барҳам хӯрдани Иттиҳоди Шӯравӣ дар заминаи собиқ ҷумҳуриҳои он сохтори нави давлатдории соҳибихтиёри демократӣ ва озод арзи вуҷуд карданд. Дар назди ин давлатҳои навину озод ва соҳибихтиёр вазифаҳои
тақдирсоз
ва дар навбати аввал ниҳоят душвору меҳнатталаб меистоданд, ки иборат аз ҳамаҷониба дилпур ва қавӣ кардани соҳибихтиёрии хеш, дар асоси талаботи ҳозиразамон мамолики муттараққи ва муттамаддин, ташаккул додани
асосҳои
афзалиятноки сиёсати дохилӣ ва хориҷӣ буданд. Ба қатори чунин давлатҳои нави соҳибихтиёр Тоҷикистон низ дохил мешавад, ки он дар
саргаҳ ва
дарвозаи Шарқи Миёна қарор дорад. Ба ҷумҳурии
тозабунёди Тоҷикистон муҳим он буд, ки дар асоси махсусиятҳои мавҷудаи худ шакли нави сохтори давлатӣ ва сиёсати дохиливу хориҷии худро дар сатҳи меъёрҳои ҷаҳонӣ муайян созад.
Аммо тавре, ки ҳаёт нишон дод,
дар Тоҷикстон, нисбати дигар ҷумҳуриҳои собиқ иттиҳод, раванди ташаккули сохти нави сиёсӣ, бар асари мавҷуд будани якчанд омилҳои объективӣ ва субъективӣ, ки хусусиятҳои дохилӣ ва берунӣ доштанд, бо душворӣ ва бӯҳронҳои сиёсӣ-иҷтимоӣ, иқтисодӣ ва фарҳангӣ сурат гирифт. Дере нагузашта, пеши
роҳи ба ҳаёт тадбиқ кардани чунин масъалаҳои ниҳоятан заруру тақдирсозро ҷанги шаҳрвандӣ, бародаркуш ва ниҳоятан бемаънӣ, ки соли 1992 оғоз шуд, фаро гирифт. Ин ҷанг, хосса дар ноҳияҳои ҷанубӣ ва марказии кишвар, ки ба майдони
задухӯрдҳои хунини тарафҳои ба ҳам даргир табдил ёфта буданд, зарару
зиёнҳои ниҳоятан азиму сангини моддӣ ва маънавӣ расонидааст ва ба сари халқи тоҷик оқибатҳои
ниҳоят
вазнинро овардааст.
Пас омили асосии сар задани ҷанги шаҳрвандӣ дар кишвар ин пеш аз ҳама пош хӯрдани иттиҳод, тайёр набудани ҷомеа ба соҳибистиқлолӣ, бӯҳрони сиёсӣ-иҷтимоӣ, иқтисодӣ ва кашмакашҳои дохилӣ мебошад, ки ба он дар навбати худ
омилҳои хориҷӣ низ таъсири худро расонидаанд.
Пеш гирифтани роҳи нобудшавии миллати тоҷик ва барҳам задани оташи ҷанги хонумонсӯзи шаҳрвандӣ дар кишвар ба таври ҳаққонӣ ба оғози Иҷлосияи XVI-уми Шӯрои Олии Тоҷикстон, ки дар ш.Хуҷанд баргузор гардид ва ба қарорҳои қабул намудаи он вобаста мебошад.
Иҷлосия сарвари давлат Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон, Раёсати Шӯрои Олӣ ва Шӯрои Вазиронро интихоб намуда, самтҳои тараққиёт ва пешрафти ҷомеаи демократӣ, ҳуқуқбунёд ва дунявиро муайян намуд. Дар
ин Иҷлосия
умдатарин масъалаҳо, аз қабили
ба эътидол овардани ҳолати нооромии кишвар, раҳонидани ҷомеа аз бӯҳрони иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва фaрҳангӣ, ба ҳам овардану ба созиш расонидани тарафҳои муқобил мавриди муҳокима қарор гирифта, оид ба ҳар кадоми онҳо қарорҳои дахлдор қабул гардиданд. Аз ҷумла Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи аз ҷавобгарии ҷиноӣ ва маъмурӣ озод кардани шахсоне, ки дар давраи аз 27-уми март то
25-уми ноябри с.1992 дар минтақаҳои мухолифат ҷиноят ва амалҳои ғайриқонунӣ содир кардаанд»,
Қарори Иҷлосия «Дар бораи ҳимояи иҷтимоии шахсоне, ки бар асари муноқишаҳои мусаллаҳонаи минтақаҳои алоҳидаи ҷумҳурӣ зарар дидаанд» ба тавсиб расид.
Бинобар он бо назардошти аҳамияти бузурги қарорҳо ва паёмадҳои иҷлосия, онро барҳақ метавон ҳодисаи нодиртарин ва тақдирсози таърихи навтарини
давлатдории тоҷикон шуморид.
Аҳамияти минтақавии Иҷлосияи XVI -уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз он иборат аст, ки вай тавассути қарорҳо ва паёмадҳои худ барои истиқрори сулҳу амният дар минтақаи Осиёи Марказӣ замина омода кард. Агар иҷлосия тавссути қарорҳояш оташи ҷанги шаҳрвандиро дар Тоҷикистон хомӯш намекард, пеши роҳи ҳаракатҳои экстремистиро намегирифт, барои эъмори давлати демократӣ, ҳуқуқбунёд ва дунявӣ иқдомҳои қатъӣ барнамегузошт, барпо кардани ҷомеаи шаҳрвандиро ҳадафи асосии худ қарор намедод ва бо кишварҳои ҳамсоя робитаҳои хешро барқарор намекард, аз эҳтимол дур набуд, ки оташи ҷанг ва ҳаракати экстремистӣ берун аз Тоҷикистон доман паҳн мекард.
Аҳамияти байналмиллалии иҷлосия дар он буд, ки барои ба ифоқа
овардани тарафҳои даргир дар нуқоти гуногуни дунё корбаст шуда метавонад. Ин амр аз
тарафи бонуфзтарин созмонҳои байналмиллалӣ – Созмони Милали Муттаҳид, Созмони амният ва Ҳамкории Аврупо ва беҳтарин коршиносони байналхалқӣ эътироф гардидааст. Хусусан
таҷрибаи ба ҳукумат ворид гардидани намояндагони мухолифин ва пайвасти нерӯҳои
мусаллаҳи он ба ҳайати қувваҳои мусаллаҳ ва мақомоти қудратии мамлакат, ки дар рафти сулҳи миллии тоҷикон суръат гирифт, нодиртарин таҷриба
буда, дар ҳаёти кишварҳои гуногун метавонад тадбиқ шавад.
Ҳамин тавр аҳамияти иҷлосия аз он иборат аст, ки маҳз ҳамин мақом бо сарварии Эмомалӣ Раҳмон зимоми давлатдориро ба дӯш гирифта, пеши хатари нобудшавии
онро гирифт, оташи ҷанги шаҳрвандиро
хомӯш
намуд, сохтори фалаҷгардидаи ҳокимият, хусусан мақомоти ҳифзи ҳуқуқро барқарор сохт, артиши миллӣ ва нерӯҳои посбони сарҳадро таъсис дод, барои таҳкими ҳокимият ва давлат шароит фароҳам овард, заминаи сулҳи миллиро матраҳ сохт, аксарияти мутлақи гурезаҳо ва муҳоҷирони иҷбориро ба ватан баргардонид, заминаи
устувори эъмори ҷомеаи навини Тоҷикистонро гузошт, ислоҳоти конститутсионро дар мамлакат амалӣ гардонида, Сарқонуни нави Тоҷикистонро эҷод кард, барои 27-уми июни с.1997 ба
имзо расидани Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ заминаҳои ҳуқуқиву сиёсиро фароҳам сохт.
Бинобар он метавон гуфт, ки ин иҷлосия оғози ҳама пешрафтҳои ҳозира ва оянда, оғози таърихи навини мост. Аз ин рӯ онро барҳақ метавонем иҷлосияи тақдирсоз номид.
Сулҳи Тоҷикистон ба тамоми маънӣ ба фаъолияти сиёсии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалии Раҳмон зич вобаста аст. Ҳанӯз дар Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олӣ, ки дар Хуҷанд баргузор гардида буд, пас аз интихоб гардидан ба ҳайси Раиси он, ӯ ба қатъият изҳор карда буд, ки: «Ман қасам ёд мекунам, ки тамоми донишу таҷрибаамро барои дар ҳар хона ва оила барқарор шудани сулҳ равона карда, барои гул-гулшукуфии
Ватани азизам садоқатмандона меҳнат кунам».
Раванди гуфтушуниди байни тоҷикон зиёда аз 4-солро (аз апрели соли 1994 то охири июни
соли1997) дар бар гирифт. Ин роҳ хеле печ дар печ ва ниҳоят душвор буд. Гуфтушунидҳо ҳашт давра
ва ҳаждаҳ вохӯриро дар бар гирифтанд ва дар зери назорати СММ ва бо иштироки намояндагони
мамолики шоҳид мегузашт. Дар гуфтушунид мамлакатҳои Русия, Афғонистон, Эрон, Покистон, Қазоқистон, Қирғизистон,
Туркманистон ва Ӯзбекистон нақши мушоҳидонро иҷро менамуданд. Давраи якум ва охирини гуфтушунидҳои байни
тоҷикон дар Федератсияи Русия баргузор шуданд. Федератсияи Русия барои таъмини
ризоияти сулҳу амният дар Тоҷикистон кӯшишҳои зиёде ба харҷ додааст, зеро ба дастоварди мамлакати мо ҳавасманд буд ва ҳам
мебошад. Ниҳоят, 27-уми июни с.1997 дар
«Президент Отел»-и ш.Москва бо иштироки намояндагони кишварҳои шоҳид
аз ҷониби
Президенти кишвар Эмомалии Раҳмон ва роҳбари иттиҳоди мухолифини тоҷик Сайид Абдуллоҳи Нурӣ зери назорати намояндаи махсуси
Муншии умумии Созмони Милали Муттаҳид Г.Д. Меррем Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ ба имзо расонида ва баста шуд, ки
он ҳар соле
чун рӯзи Иди
Миллии Ваҳдат ҷашн гирифта мешавад.Пас аз бастани
Созишнома ҷонибон
изҳорот баён карданд, ки дар он аз ҷумла омадааст: «Пас аз 5 соли муқовимати шаҳрвандон, ки дар таърихи бисёр асраи
кишвар яке аз саҳифаҳои фоҷианоктарин мебошад, рӯзи умед, боварӣ ба хақл, ки солҳо интизораш будем, фаро расид. Мо,
ба марҳилаи
нави масъулиянок – дар ҳаёт тадбиқ кардани ҳадафи созишномаи умумӣ қадам гузошта, боз як бор изҳор менамоем, ки ҳар чӣ зудтар сулҳ ва ризоияти миллиро дар кишвар барқарор кардан мехоҳем».(Роҳи сулҳ. С.108-109.).
Баъд аз баста шудани Созишномаи умумӣ дар хусуси барқарор кардани сулҳ ва ризоияти миллӣ давраи нави таърихӣ – давраи дар шароити оромиву
осоишта пеш бурдани ҳаёти ҷамъиятӣ оғоз гардид, ки он бевосита ба
кордориву фаъолияти Комиссияи Оштии Миллӣ (КОМ), ки наздаш вазифаҳои муқаддас ва ниҳоят масъулиятноку ҳассос дар ин давраи гузариш
меистоданд бо пуррагии воқеъии худ вобаста буд.
КОМ механизми асосии ҷорӣ кардани Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ буда, пас аз анҷоми босамари музокироти тоҷикон таҳти сарпарастии СММ дар ш.Москва
таъсис гардид. КОМ мақомоти муваққатӣ буда,
дар давраи гузариш барои татбиқи ҳаматарафаи Созишномаи умумӣ ташкил гардида буд. КОМ салоҳияти худро баъди даъвати парлумони
нав ва ташкили мақомоти роҳбарикунандаи Маҷлиси Олӣ ва гузаронидани
интихоботи нави парлумон мебоист қатъ мешуд.
Мувофиқи нишондоди Созишномаи умумӣ вазифаҳои асосии КОМ аз инҳо иборат буданд:
- дар амал ҷорӣ намудани
созишномаҳое, ки дар давоми музокироти чандинсолаи тоҷикон ба имзо расида буданд;
-
дар байни тарафҳо ба вуҷуд овардани муҳити боварӣ ва ҳамдигар бахшӣ;
-
ба мақсади барқарор ва мустаҳкам
намудани ризияти миллӣ дар Тоҷикистон ташкил намудани муколамаи
васеъ дар миёни қувваҳои
гуногуни сиёсии ҷумҳурӣ.
Дар баробари ин вазифаҳои асосии худ, КОМ дар давраи
гузариш инчунин вазифаҳоеро ба мисли андешидани чораҳо барои бозгашти бехавфу хатар ва шарафмандонаи муҳоҷирин ба Ватан, иштироки фаъолонаи онҳо дар ҳаёти ҷамъиятиву сиёсӣ ва иқтисодии мамлакат, расонидани кӯмак дар баргардон ва барқарорсозии манзилҳои истиқоматии онҳо, барқарор намудани муассисаҳои саноативу кишоварзии
харобгардидаро бар дӯши худ гирифта буд. Ба ғайр аз ин масъалаҳои нозуку ниҳоятан зарурии давраи гузариш КОМ
инчунин, роҳбарӣ ва назорат дар ҷараёни халъи силоҳ ва ба Ватан баргардонидани дастаҳои мусаллаҳи ИНОТ ва ғайраро ҳаллу фасл мекард.
Аз оғози фаъолияти худ то ба охир расидани вазифааш КОМ дар
мӯътадил гардонидани вазъият, ба Ватан
баргардонидани гурезагон ва муҳоҷирони иҷборӣ, онҳоро бо хонаву ҷой ва мувофиқи имконият бо ҷои кор таъмин кардан ва дар охир ба даст овардани
ризоияти миллӣ саҳми арзандаи
худро гузоштааст.
Ҳамин тавр, таҷрибаи таърихии охири асри XX-уми Ҷумҳурии Тоҷикистон аниқу равшан нишон дод, ки бо ёриву мадади қувваҳои сулҳпарвар ва хайрхоҳ, роҳбарии хирадмандонаи дохилӣ, бо роҳи сулҳу ҳамдигарфаҳмӣ аз тамоми вазъияти душвор баромадан мумкин аст.
Муалиф: Муовини директор оид ба илм ва таълими Институти
астрофизикаи АМИТ, н.и.ф.м. Њамроев У.Х.
Феҳристи адабиёт:
1. Раҳмонов Э.Ш.
Тоҷикистон: чаҳор соли истиқлолият ва худшиносӣ. Душанбе, «Ирфон», 1995.
2. Сомонаи www.oktj.ru
3. Раҳмонов Э.Ш.
Бунёдкорони ояндаи Тоҷикистони соҳибистиқлол. Душанбе, «Ирфон», 1997.
4. Раҳмонов Э.Ш.
Тоҷикон дар оинаи таърих. Душанбе, «Ирфон», 1997.
5. Раҳмонов Э.Ш.
Дирӯз ва имрӯзи Тоҷикистон. Душанбе, «Ирфон», 1997.
6. Раҳмонов Э.Ш.
Таджикистан на пороге будущего. Москва, 1997.
7. Раҳмонов Э.Ш.
Ҷавонон – ояндаи миллат. Душанбе, «Ирфон», 1998.
8.Эмомалӣ Рамон. Тоҷикистон:
Даҳ соли истиқлолият, ваҳдати миллӣ ва бунёдкорӣ. Душанбе, «Ирфон», 2001, Ҷилди 1.
9. Абулҳаев Р.
Таърихи муҳоҷират дар Тоҷикистон (1961-2000). Душанбе, 2008. Қисми 3.
10. Белов Е.В.
Исторический опыт переговорного процесса по урегулированию межтаджикского
конфликта (1993-1997). Душанбе, 1999.
11. Дубовицкий
В.В. Око тайфуна. Душанбе, 1990.
12. Комиссияи
Оштии Миллӣ – вазифа ва салоҳиятҳои он. Нашри ҳайати нозирони СММ дар Тоҷикистон (НСММТ). Душанбе,
1998.
13. Назария ва
методологияи Ваҳдати миллӣ. Душанбе, «Дониш», 2007, Ҷилди 1-3.
14. Роҳи сулҳ (ҳуҷҷатҳои
гуфтушуниди байни тоҷикон). Душанбе, 1997.
15. Сайид
Абдуллоҳи Нури. Оштинома. Душанбе, «Нодир», 2001.
16. Салим
Аюбзод. Сад ранги сол. Прага. 2002.
17.Тағоев X.
Давлати тоҷикон. Душанбе, «Ирфон», 2000.
18. Усмонов И.
Таърихи сиёсии Тоҷикистони соҳибистиқлол. Хуҷанд, 2003.
19. Хайдаров Г.
История таджикского народа ХХ век. Худжанд, 2001.
20. Хоки Ватан.
Душанбе, 2002, китоби аввал.
21.
«Ҷумҳурият». 30-31
январи 1993.
22.
«Ҷумҳурият».
9-10 феврвли 1993
23.
«Тоҷикистон». 29 январи 1993.
24.
« Садои мардум». 1 декабри 1993.
25.
« Садои мардум». 19 декабри 1993.
2025-06-20 09:40:50
ВАҲДАТИ МИЛЛӢ — ПОЯИ СУЛҲУ СУБОТ ВА ПЕШРАФТИ ТОҶИКИСТОНИ СОҲИБИСТИҚЛОЛ
ВАҲДАТИ
МИЛЛӢ —
ПОЯИ СУЛҲУ СУБОТ ВА ПЕШРАФТИ
ТОҶИКИСТОНИ СОҲИБИСТИҚЛОЛ
Муқаддима
Ваҳдати миллӣ ҳамчун арзиши
муҳими
ҷамъиятӣ ва рукни
асосии сулҳу субот
дар ҳар кишвар
ва ҷомеа пазируфта
шудааст. Он
пояи пойдории
давлат ва
пешрафти ҳамаҷонибаи
ҷомеа мебошад. Ваҳдат
маънои муттаҳидшавии тамоми
қишрҳо
ва гурӯҳҳои ҷомеа барои
зиндагии осоишта
ва ҳамзистии оромро
дорад. Барои
Тоҷикистони соҳибистиқлол,
ки дар гузашта бо авзоъи пурталотуми
сиёсӣ ва
иҷтимоӣ рӯбарӯ шудааст, ваҳдати миллӣ аҳамияти калидӣ дошта,
кафили пойдории давлат ва ободии мардуми кишвар мебошад.
Таърихи ваҳдати миллӣ дар Тоҷикистон
Тоҷикистон ҳамчун як кишвари соҳибтамаддун дар соли 1991 истиқлолияти давлатӣ ба даст овард, вале зуд ба мушкилоти сахти сиёсӣ ва иҷтимоӣ рӯбарӯ гардид. Ҷанги шаҳрвандии солҳои 1991-1997, ки як ҷанги пурталотуми дохилӣ ва нокомӣ барои тамоми миллати тоҷик буд, ба қаҳру ғам ва фурӯпошии ҷомеа оварда расонид.
Дар ин муҳлат, Тоҷикистони нав истиқлол ба даст оварда, ба хатари парокандагӣ ва пароканда
шудани ҷомеа дучор
шуд. Ҳамзамон, қувваҳои
гуногун барои
тақсими
қудрат ва
манфиатҳои
сиёсӣ мубориза мебурданд.
Ин ҷанги пурталотум
ба иқтисод ва
иҷтимоиёти
кишвар зарари
калон расонид,
миллионҳо
нафарро бехонаву
сарнавиштро ноором
намуд.
Бо вуҷуди ин,
бо талошҳои зиёди
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат,
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ
Раҳмон ва сиёсатмадорону шахсиятҳои
бонуфузи кишвар,
инчунин бо
мусоидати ҷомеаи ҷаҳонӣ ва
созмонҳои
байналмилалӣ, Созишномаи умумии
истиқрори
сулҳ ва ризоияти
миллӣ 27 июни соли
1997 имзо шуд.
Ин санади
муҳим
пояи ваҳдати миллиро
дар Тоҷикистон таъмин
кард ва
роҳи
раҳоӣ аз
ҷанги шаҳрвандиро боз
намуд.
Мафҳуми ваҳдати миллӣ ва моҳияти он
Ваҳдати миллӣ маънои муттаҳидии тамоми қишрҳои ҷомеа — миллатҳо, динҳо, нажодҳо ва гурӯҳҳои гуногун барои ҳамкорӣ ва зиндагии осоишта мебошад. Ваҳдат на танҳо як мафҳуми сиёсист, балки эҳсоси самимӣ ва маънавиест, ки мардумро ба ҳам мепайвандад.
Дар Тоҷикистон, ки
зиёда аз
даҳ милион аҳолӣ
зиндагӣ мекунанд,
ваҳдати
миллӣ пояи асосии муваффақият
ва рушди
кишвар аст.
Ҳамзистии осоишта
ва эҳтиром ба
фарқиятҳо, эҳёи арзишҳои умумии
миллӣ ва таъмини
баробарҳуқуқии
шаҳрвандон
кафили суботи
давлат мебошанд.
Нақши ваҳдати миллӣ дар суботи сиёсӣ ва рушди иқтисодӣ
Сулҳу ваҳдат ба кишвар имкон дод, ки аз вартаи ҷанг наҷот ёбад ва ба таҳкими пояҳои давлатдорӣ оғоз намояд. Ваҳдати миллӣ барои Тоҷикистон фазои осоишта ва устувори сиёсиро фароҳам овард, ки дар он шароит сармоягузорӣ афзуда, иқтисодиёт барқарор шуд.
Мисолан, пас аз имзои созишномаи истиқрори сулҳ,
Тоҷикистон тавонист
лоиҳаҳои бузурги
инфрасохториро амалӣ намояд:
сохтмони роҳҳо, нерӯгоҳҳои
барқӣ, мактабҳо
ва муассисаҳои тандурустӣ. Ин
равандҳо
нишон медиҳанд, ки
бе ваҳдати миллӣ рушди
устувор ва
рушди иҷтимоӣ ғайриимкон аст.
Ваҳдати миллӣ ва нақши он дар фарҳанг ва худшиносӣ
Фарҳанг ва ваҳдати миллӣ бо ҳам иртиботи зич доранд. Забон, анъанаҳо, расму ойин ва арзишҳои миллӣ воситаи муттаҳидсозии мардум мебошанд. Ҳифзи забони тоҷикӣ ва эҳтиром ба забонҳои дигар, ҳамчунин эҳёи расму ойинҳои миллию суннатӣ шоҳиди ҳамбастагии ҷомеа аст.
Дар
суханони Саъдии Шерозӣ омадааст:
"Ба
ҷаҳони
дӯстӣ нарасад
кас ба
ҷудоӣ,
Ки
ҳар ҷуфте беваҳдат мешавад,
ҷудоӣ аст."
Бале, ин иқтибос маънои амиқи ваҳдати миллиро фаро мегирад — бе ҳамдигарфаҳмӣ ва ваҳдат зиндагӣ осон нест.
Мисолҳои таърихӣ аз ваҳдати миллӣ дар Тоҷикистон
Созишномаи истиқрори сулҳ (1997) — намунаи барҷастаи ваҳдати миллӣ, ки аз фарқиятҳои сиёсӣ ва идеологӣ гузашта, миллатро ба ҳам овард.
Низоми миллӣ ва баробарҳуқуқӣ — дар Тоҷикистон ҳуқуқи ҳамаи миллатҳо ва мазҳабҳо кафолат ёфтааст, ки ин боиси мустаҳкам шудани ваҳдат шудааст.
Чолишҳо ва дурнамои ваҳдати миллӣ
Бо вуҷуди дастовардҳо, чолишҳо ҳам вуҷуд доранд. Тағйироти геополитикӣ, таъсири омилҳои хориҷӣ ва мушкилоти дохилӣ метавонанд ба устувории ваҳдати миллӣ таъсир расонанд. Аз ин рӯ, зарур аст, ки ҷомеа ва давлат ҳамеша барои ҳифзи ва густариши ваҳдати миллӣ кор кунанд.
Ин вазифа танҳо ба ҳукумат маҳдуд намешавад, балки ҳар як шаҳрванди кишвар бояд ҳисси масъулият ва ваҳдати миллиро дар худ нигоҳ дорад.
Хулоса
Ваҳдати миллӣ на танҳо кафили сулҳ ва суботи сиёсӣ, балки асоси пешрафти иқтисодию иҷтимоӣ ва фарҳангии Тоҷикистон мебошад. Танҳо бо ваҳдати миллӣ кишвар метавонад ба орзуҳои деринаи худ — ободии Ватан, ҳифзи арзишҳои миллӣ ва зиндагии шоиста — ноил гардад.
Ҳифзи ваҳдати миллӣ рисолати ҳар як сокини Тоҷикистон аст ва ҳамин воситаест, ки метавонад ояндаи дурахшон ва пурфайзи кишвари моро таъмин намояд.
Муаллифон: Аюбов Д.Қ., Ҳамроев У.Х., Сафаров А.Ғ.
2025-06-20 09:36:04
ВАҲДАТИ МИЛЛӢ ПОЯИ СУБОТ ВА ПЕШРАФТИ ҶОМЕАИ ТОҶИКИСТОНИ СОҲИБИСТИҚЛОЛ АСТ
ВАҲДАТИ
МИЛЛӢ
ПОЯИ СУБОТ ВА ПЕШРАФТИ ҶОМЕАИ ТОҶИКИСТОНИ СОҲИБИСТИҚЛОЛ АСТ
Ваҳдати миллӣ яке аз арзишҳои бебаҳое аст, ки субот, амният ва рушди устувори ҳар як давлатро таъмин мекунад. Барои миллати тоҷик, ки таърихи қадима ва фарҳанги бой дорад, ваҳдати миллӣ ҳамчун нерӯи созанда ва ҳифзгари сулҳ маънои умдаи зиндагӣ дорад.
Ваҳдат
маънои муттаҳидии мардуми
кишвар, эҳтироми арзишҳои фарҳангӣ, таърихӣ ва умед ба ояндаи беҳтарро дорад. Ин арзиш, махсусан
барои миллати тоҷик,
ки таърихи пурпечутоби сиёсӣ
ва фарҳангӣ дорад, ҳамчун нишонаи умед ва роҳнамои зиндагӣ шуҷоатмандона арзёбӣ мешавад. Зеро мавфҳуми ваҳдати миллӣ худ маънои якдилӣ, ҳамдигарфаҳмӣ ва дӯстиву бародарии тамоми гурӯҳҳои иҷтимоӣ ва миллатҳоро дорад. Ин ваҳдат на танҳо дар забон, балки дар шуури
мардум ва муносибатҳояшон
ба давлат ва якдигар таҷассум
меёбад.
Ваҳдати
миллӣ ҳамчун мафҳум дар бар мегирад якдилии
тамоми гуруҳҳои этникӣ, динӣ ва иҷтимоии кишвар. Ин якдилиро
метавон дар шаклҳои гуногун
— ҳамкорӣ, ҳамдигарфаҳмӣ, эҳтироми якдигар ва эҳсоси масъулият нисбат ба давлат
ва миллат тасвир кард. Ваҳдат
на танҳо дар сатҳи сиёсӣ, балки дар зеҳн ва ҳиссиёти ҳар як шаҳрванд таҷассум мешавад.
Барои рушди ваҳдати миллӣ зарур аст, ки ҷомеа ба арзишҳои умумимиллӣ ва умумимаънавӣ ҳамчун пояи асосӣ эътимод дошта бошад. Ин арзишҳо, аз ҷумла сулҳ, меҳру муҳаббат, таҳаммулпазирӣ, эҳтироми ҳуқуқи
инсон ва дӯстии байни
миллатҳо мебошанд.
Тоҷикистон
дар аввали солҳои
90-ум аз ҷанги дохилӣ ранҷ кашид, ки ҳаёти мардумро вайрон кард.
Вале бо талошҳои беандозаи
мардуми кишвар ва раҳбарияти
он, Созишномаи сулҳ соли
1997 ба имзо расид ва 27-уми июн ҳамчун
Рӯзи Ваҳдати Миллӣ таҷлил мешавад.
Имрӯз
ваҳдати миллӣ пояи пешрафти соҳаҳои гуногун, аз ҷумла илм, маориф, фарҳанг ва иқтисод
аст. Ҳар шаҳрванди Тоҷикистон дар фазои сулҳ ва бародарӣ зиндагӣ мекунад ва эҳтироми арзишҳои миллӣ кафолати суботи ҷомеа мебошад. Дар ҷомеаи Тоҷикистон ҳама одамон, новобаста аз миллат,
дин ва ақидаҳои сиёсӣ, ҳуқуқ ва имкониятҳои баробар доранд. Муносибати
эҳтиромона ва таҳаммулпазирона ба якдигар
заминаи зиндагии осоишта ва сулҳомезро
фароҳам меорад. Ваҳдат на танҳо монеаи ихтилофҳо ва ихтилофпарастӣ мешавад, балки муҳаррик ва манбаи рушди ҷомеа мебошад.
Барои ҳифзи ваҳдати
миллӣ лозим аст, ки ҳар як шахс худро ҷузъи ҷумҳурии ягона ва ватани худ ҳис кунад, ба якдигар эҳтиром гузорад ва ҷавононро ба рӯҳияи ваҳдат ва ифтихори миллӣ тарбия намояд. Ҳар як шаҳрванди Тоҷикистон бояд ин неъмати бебаҳоро чун гавҳараки чашм нигоҳ дорад ва онро барои наслҳои оянда ҳамчун мероси муқаддас гузорад. Ба ин тариқ мо метавонем ҷомеаи сулҳомез, мутамаддин ва пешрафтаро
бунёд намоем, ки дар он ҳар
як фарди миллат эҳтиром
ва озодии худу ҳамдигарро
эҳсос кунад.
Ваҳдати миллӣ на танҳо як шиор, балки роҳи зиндагӣ ва омили боэътимоди пешрафти миллат бошад. Мо бояд онро ҳифз карда, ба наслҳои оянда ҳамчун ганҷинаи бебаҳо супорем.
Муалиф: Ходими илмии Шуъбаи физикаи кометаҳо ва астероидҳои
Институти астрофизикаи АМИТ Аюбов Д.Қ.
2025-05-01 17:20:30
РӮЗИ БАЙНАЛМИЛАЛИИ АСТРОНОМИЯ
РӮЗИ
БАЙНАЛМИЛАЛИИ АСТРОНОМИЯ
Астрономия
яке аз илмҳои қадимтарин, дақиқтарин ва ҷолибу шавқовар аст, ки аз бомдоди
зиндагӣ инсонҳоро ба сӯи хеш мекашад ва ҳамеша лаззату фараҳ мебахшад, зеро он ба мо имкон медиҳад, ки табиати бепоёни оламро
бифаҳмем, ҷойгоҳи худро дар миёни ситорагон дарёбем, қувваи тафаккур ва
эҷодиётро бедор созем, технологияҳои навро рушд диҳем ва дар баробари таҳқиқи
илмӣ аз зебоии кайҳон лаззати эстетикӣ бардорем, то ҳар як зарраи рӯшноӣ дар
осмони шаб, аз Моҳ то дурахши зебои галактикаҳои дур, ба пояи тавонои маърифат
табдил ёбад.
Астрономия илме, ки касеро
бетераф гузошта наметавонад, рӯзи худро дорад, ки ба ҳодисаҳои соли 1973 рабт
мегирад. Дар он сол 1973 Дeг Бергер, президенти вақтаи Ассотсиатсияи астрономии
Шимоли Калифорния, пешниҳод кард, ки телескопҳоро ба кӯчаҳо барорем ва ба
мардум имкон диҳем осмони шабонаро бевосита бубинанд. Ин иқдоми оддӣ «Рӯзи
астрономия»-ро поя гузошт. Барои он ки ҳар кас битавонад осмони пурситораро
тамошо кунад, ҷашнро ба ду санаи қулай гузоштанд:
·
Рӯзи
баҳории астрономия: шанбеи наздик ба чоряки якуми Моҳ дар давраи аз нимаи апрел
то нимаи май;
·
Рӯзи
тирамоҳии астрономия: шанбеи наздик ба фазаи чоряки якуми Моҳ аз нимаи сентябр
то нимаи октябр.
Дар
ин шабҳо ҳаво гарм буда, торикӣ барвақт фаро мерасад ва барои мушоҳидаҳои
астрономӣ вақти роҳат аст.
Дар
соли 2025 рӯзи баҳории астрономия
ба 3-юми май ва рӯзи тирамоҳӣ бошад
27 сентябр рост меояд.
Аз замони қадим, ки низоми
оламро меомӯхтанд то инқилобҳои бузургони тоҷик дар асрҳои миёна, аз давраи Коперник,
ки Заминро аз маркази Коинот дур кард, то физикаи Эйнштейн, ки фазо ва замонро
тағйирёбанда эълон намуд, астрономия муҳаррики асосии таҳаввули фикри башар
буд. Омӯхтани кайҳон одамиро водор месозад мавқеъ ва нақши худ дар Коинот,
қудрати андеша ва ҳудуди маърифатпазирии оламро муайян намояд.
Ҳангоми мушоҳидаи зебоиҳои
кайҳон, рангорангии ситораҳо, печутоби галактикаҳо ва думи нотакрори кометаҳо,
инсон лаҳзае ҳам бошад, аз мушкилоти рӯзмарраи худ канор рафта, ба андешаҳои
абадӣ рӯ меоварад ва аз бузургии коинот лаззат мебарад. Дар ин сукути пуршӯри шабона,
ситораҳои заррин чун ҳарфҳои махфии осмон дар саҳифаи кабуди беохир медурахшанд;
галактикаҳо ба шевоӣ дар ҳалқаи нур мечарханд, гӯё таҳти оҳанги ҷозибаи ҷаҳонӣ мисли
сӯфиён ба само мераванд; кометаҳо мисли ҳикояҳои кӯҳан бо ёди рӯзгори пешин дар
фазо хат мекашанд. Ин манзара аз даруни сиёҳии нурбор фарёди нозуки умед ва ниёзи
маърифату эҳсоси кунҷкобиро бедор мекунад: мо кистем, куҷо меравем, чаро ин
ҳисси беному нишон – ҳаяҷони ошиқона ба олами пурасрор –ҳамеша моро ба боло
нигаристан водор месозад? Астрономия,
чун оинаи азими рӯ ба бекарона, на танҳо қонуниятҳои таҳаввули оламро ошкор
мекунад, балки қалби моро ба суръати рӯшноӣ метапонад, то бифаҳмем: ҳар ҳуҷайраи
узвҳои мо резае аз чангест, ки дар қаъри ситорагон шакл гирифт ва ҳар орзуе, ки
ба осмон равона месозем, дар риштаҳои нур ба ҷавоб табдил меёбад. Ҳамин замон,
ки ҳавои шаб ранги кабуди торик мегирад, инсон дар хурдии худ бузургӣ меёбад:
аз як қатраи хурди фардият ба баҳри яккаву ягонаи олам мепайвандад. Астрономия
ба мо меомӯзад, ки назар ба дуртар кардан танҳо роҳи дидани наздиктарин ҳақиқат
аст: мо ҷузве аз олами бекаронем ва ин моро ба беинтиҳоӣ мебарад.
Бӯризода
Анвар Маҳмад,
Ризои Баҳромзод
2025-02-13 09:31:53
АРТИШИ МИЛЛӢ ВА ВАЗИФАҲОИ ИМРӮЗАИ ОН ДАР ТАҲКИМИ ИСТИҚЛОЛИЯТИ ДАВЛАТӢ
АРТИШИ МИЛЛӢ ВА ВАЗИФАҲОИ ИМРӮЗАИ ОН ДАР ТАҲКИМИ
ИСТИҚЛОЛИЯТИ ДАВЛАТӢ
Артиши
миллии Тоҷикистон - як
сохтори ҳарбии давлатӣ мебошад, ки асоси таъмини мудофиаи кишварро ташкил дода,
барои ҳифзи истиқлолият ва тамомияти арзии Ҷумҳурии Тоҷикистон бо роҳҳои низомӣ
таъсис ёфтааст. Таҳти роҳбарии Пешвои миллат, Артиши миллӣ ба мардуми шарафманди кишвар сулҳ, субот ва оромиро ба вуҷуд овард. Аз ин рӯ мо бояд шукронаи ин давлати обод
намоему дар ободтар гаштани Ватани азизамон саҳми хешро гузорем. Маълум аст, ки Артиши миллӣ тайи 32 соли фаъолияти Қувваҳои мусаллаҳи Ҷумҳурии
Тоҷикистон рӯзҳои сахту сангинро пушти сар карда, аз озмоишҳои шадиди ин солҳо
гузаштанд ва имрӯз бо неруи қудратманди низомӣ, муҳофизи сулҳу субот ба фазои
орому осудаи кишвар табдил ёфтаанд ва барои ҳифзи боэътимодонаи марзу буми
Ватани азизамон рушду такоммул меёбад. Хидмат ба Ватан ин яке аз нишонаҳои муҳаббат
ба Ватан аст, аммо на ҳар кас ба Ватани худ содиқона хидмат мекунад, нафароне ҳастанд,
ки хиёнат ба Ватан мекунанду боре намеандешанд, ки Ватанро бояд содиқона дӯст
дошт. Хидмат ба Ватану халк қарзи ҳар як фарзанди вафодори миллат аст. Ҳар як
фард ва ҳар як шаҳрванди Ҷумҳурии Тоҷикистон бо сарбозонаш фахр мекунад, барои
он ки ҳар кас ҳам сарбоз шуда наметавонад. Чи тавре ки ба мо маълум аст бузургии ҳар
як давлат ба ҳастии Артиш (сарбози Ватан)
хос аст, ки Артиши миллии худро дорост. Вазифаи ҳар як сарбоз муҳофизати марзу буми Ватан маҳсуб меёбад.
Хизмат ба Ватан қарзи ҳама мардон аст,
Дурӣ зи Ватан фирори номардон аст.
Рав бар ҳама ашхос бигӯ доди маро,
К - ин марзи Ватан ба аскарон пазмон аст.
Пойдории Истиқлолият,
нигоҳдоштани ягонагии мамлакат, пуштибонӣ аз қонун ва ҳуқуқу озодиҳои шаҳрвандон
вазифаи муҳимтарини Артиши миллӣ мебошад. Ҳимояи Ватан ва манфиатҳои миллии Ҷумҳурии Тоҷикистони тозаистиқлолро
водор намуд, ки баҳри таъсиси Артиши миллии тавоно тамоми тадбирҳои заруриро
андешад.
Бунёди Қувваҳои Мусаллаҳ
кори осон набуда,
он давра ба давра сурат гирифт. Артиши миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон ягона
сохторест, ки баъди барҳам хӯрдани давлати абарқудрати Шӯравӣ бе гирифтани ягон
мерос ба ҳастии худ оғоз карда, дар як муддати кӯтоҳ тавонист рисолати касбии
худро ба ҷо орад. Имрӯз он ба яке аз Артишҳои пурқуввати замон на танҳо дар
Осиёи Миёна, балки дар давлатҳои собиқ Иттиҳоди Шуравӣ табдил ёфта, машҳур ва
овозадор гардидааст. Имрӯзҳо сафи Артиши миллӣ, асосан аз ҳисоби
хатмкунандагони Донишкадаи ҳарбии Вазорати мудофиа ва академияву омӯзишгоҳҳои
олии ҳарбии давлатҳои ба мо дӯсту ҳампаймон, бо афсарони касби шуҷои Ватан пурра гардонида мешавад. Ҳайати шахсии Қувваҳои Мусаллаҳ дар тӯли ин солҳо барои ҳифзи
дастовардҳои Истиқлолият, эътидоли вазъи сиёсиву низомӣ, пуштибонии сулҳу оромӣ
ваҳдати миллӣ ва дигар гурӯҳҳои мусаллаҳи ҷинояткор фидокориву мардонагии зиёд
нишон дод.
Роҳбарияти давлату Ҳукумати мамлакат ва
мардуми шарафманди Ҷумҳурии Тоҷикистон хизмати мардонаи афсарону сарбозонеро,
ки рӯзҳои мудҳиштарине, ки ба сари миллатамон омада буд ҷасорату далери нишон
дода ҷони худро нисор кардаанд, ҳамеша онҳоро қадрдонӣ мекунанду пос медоранд.
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои
миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамасола дар шодбошиҳои худ ба муносибати Рузи
Артиши миллӣ таъкид менамояд, ки сол аз сол Қувваҳои Мусаллаҳи мамлакат ба як
неруи тавоною муқтадир табдил ёфта, метавонад аз марзу бум ва фазои кишвар муҳофизат
намуда, ҳаёти осоишта ва бунёдкоронаи мардуми шарафманди Ҷумҳуриро таъмин
намоянд. Дар тулии 32 сол Артиши Миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон собит намуд, ки он ҳамчун
такягоҳи асосии давлат ва сипари боэътимоди миллат, барои ба эътидол овардани
вазъи душвори мамлакат ва пуштибонии сулҳу субот хизматҳои беназир намудааст.
Дар модаи 43- юми
Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон омадааст. «Ҳифзи Ватан» ҳимояи манфиати
давлат, таҳкими Истиқлолият, амният ва иқтидори мудофиавии он вазифаи муқаддаси
шаҳрванд аст. Ҳар як фарди бонангу номуси миллат бояд шукронаи сулҳу суботи
сарзаминро ба ҷо оварда, неъмати бебаҳои тақдир – Истиқлолияти давлатро қадр
карда, барои таҳкими дастовардҳои он, ободиву осудагии ҳар хонадон ва ҳар гушаи
Тоҷикистони соҳибистиқлол саҳми содиқона, софдилона ва ватандӯстонаи худро
гузорад.
Маҳз Артиш аст, ки имрӯз Тоҷикистонро дар дунё, чун
давлати сулҳхоҳу сулҳпарвар мешиносанд. Таҷрибаи сулҳи тоҷикон-манбаи омӯзиши сулҳхоҳонаи
ҷаҳон гашт, ки боиси ифтихори ҳар як қавми миллати тоҷик аст. Мо
бояд аз ин миллати фарҳангсолор
биболему барои бозҳам машҳуртар гардидани он саъю кӯшиши бисёр намоем. Тоҷикистон
кишвари бузургест, ки саропо меҳрофарину дилнишин, бузургмардуму дилфиреб аст.
Он
сарзаминест, ки бо ҳамаи бузургиҳояш мардуми Суғду Хатлону Бадахшон, Ҳисору Вахшу Варзоб барин мавзеҳои
бузургу номдорро Ватан аст. Ватане, ки чун модари азиз дусташ медоранду эҳтиром мекунанд. Ватане, ки
ҳар хасу хору хоки он бошандагонашро муқаддасу гиромист. Дар
олам чанд муқаддасоти ягона ва такроршавандае мавҷуд аст, ки Модару Ватан низ
ба он шомил мегарданд. Ҳисси
ватандӯстӣ ба дараҷае расидааст, ки хокашро аз тахти Сулаймон ва хорашро аз
лолаву райҳон хуштар медонанд: Ватан болу пари инсон, сарфарозиву сарбаландии
инсон, бахту иқбол ва умеду орзуи инсон аст. Муҳаммад Ғоиб яке аз шоирони
муосири тоҷик ин меҳанро самимона дуст медорад ва аз ҳамин ҷиҳат тасвираш
мекунаду чунин мегуяд:
Ватан
он ҷо, ки паҳнои ҷаҳон дар нисбаташ танг аст.
Кафи
хокаш ҳама зар ҳасту хораш низ гулранг аст,
Чу
савти булбулаш овози товусаш хушоҳанг аст.
Ҳама
ҳарфи ҳадисаш оби чашми меҳри пурнанг аст,
Худамро,
соҳиби мулки куҳанро дуст медорам,
Ватанро дуст медорам, ватанро дуст медорам.
Дар
ҳаққиқат аз ин байти пурмазмун бармеояд, ки Ватан ифтихор, ноёбтарин неъмат,
сарвати бебаҳост, ки онро ба ҳеҷ ганҷе наметавон иваз намуд. Инсон баҳар зарра
хоку ҳар қатра оби ватан ончунон дил мебандад, ки бе он наметавонад хушбахту
бахтиёр бошад. Ҳисиёти ватандӯстӣ ин худ садоқат ба Ватан, саъю кӯшиш ва хизмат
кардан мебошад. Маънии калимаи Ватан дар «Шоҳнома»-и безаволи Абулқосими
Фирдавсӣ ки, худ саршор аз идеяи ватандӯстӣ ва адолатхоҳи ҳифзи Ватанро аз баҳои
ҷон болотар гузошта гуфтааст:
Ҳама
сар ба сар тан ба куштан диҳем,
Аз
он беҳ, ки кишвар ба душман диҳем.
Ҳамин тавр мо бояд бо мақсади пешрафти
кишвари азизамон ва беҳтар намудани савияи дониши худ ҳамарӯза кӯшиш ба харҷ диҳем,
дастуру супоришҳои дар Паёми навбатии Пешвои миллат дарҷ гардидаро ҳаматарафа
мавриди омӯзиш қарор дода, бо масъулияти баланди ватандорӣ паи иҷрои онҳо
бошем. Сулҳу субот, ҳамдигарфаҳмӣ ва аъмоли неку созанда барои мо ҷавонон аз ҳама
афзалтаранд. Президенти кишвар бештар ба мо ҷавонон такя карда моро созандагони
Ватан, нерӯи
созанда, соҳибони мустақилу демократӣ, такягоҳи боэътимоди давлати соҳибистиқлол
ном мебарад.
Ҳифзи Ватан, таъмини сулҳ ва субот, инчунин осоиштагии мардуми кишвар нақши муҳим ва ниҳоят муҳим дар таҳкими ҷомеаи демократӣ ва ҳуқуқбунёд доранд. Вақте ки Ватан ва мардуми он дар амон ва оромии комил қарор доранд, ҷомеа дар самти рушд ва пешрафт ба сӯи ояндаи беҳтар ҳаракат мекунад. Аз ин рӯ, яке аз вазифаҳои аслӣ ва муҳими ҳар як шаҳрванд ва ҳукумати кишвар — таъмини амният ва сохтори ҳимоякунандаи Артиш аст, ки барои ҳифзи ҳудуд, истиқлолияти давлат ва таъмини осоиштагии мардум заминаи мусоид фароҳам меорад.
Мо бояд тамоми нерӯи маънавӣ, меҳру муҳаббат ва масъулияти худро ба таҳкими қудрати Артиши миллӣ равона кунем, то ки он на танҳо ҳимояи сарзамини мо, балки кафолати зиндагии орому бехавф барои тамоми мардуми кишвар гардад. Бо мавҷудияти Артиши пурқувват, мардум эҳсос мекунанд, ки онҳо дар муҳити осоишта ва муҳофизатшуда зиндагӣ мекунанд, ки ин ба онҳо имкон медиҳад, ки ба ҳар як соҳаи ҳаёти худ бо боварӣ ва эътимод назар кунанд. Ба ҳамагон маълум аст, ки вақте мардум дар вазъияти амният ва оромӣ қарор доранд, онҳо метавонанд ба таҳкими иқтисод, фарҳанг ва тамоми соҳаҳои дигар диққати бештар диҳанд, ки натиҷаи он пешрафти тамоми кишвар хоҳад буд.
Ходимони
илмии ШҶБ
Институти астрофизикаи АМИТ
Исмоилзода Ҷ.А., Латипов М.Н.
2025-02-06 16:26:42
МАЪРАКАИ НИҲОЛШИНОНӢ ДАР РАСАДХОНАИ АСТРОНОМИИ ҲИСОРИ ИНСТИТУТИ АСТРОФИЗИКАИ АКАДЕМИЯИ МИЛЛИИ ИЛМҲОИ ТОҶИКИСТОН
МАЪРАКАИ НИҲОЛШИНОНӢ ДАР РАСАДХОНАИ АСТРОНОМИИ ҲИСОРИ ИНСТИТУТИ АСТРОФИЗИКАИ АКАДЕМИЯИ МИЛЛИИ ИЛМҲОИ ТОҶИКИСТОН
Дар асоси дастуру супоришҳои
созандаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомали Раҳмон
ва Раиси Маҷлиси миллии Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Раиси шаҳри Душанбе
муҳтарам Рустами Эмомалӣ барои сарсабзу хуррамгардонии шаҳри Душанбе ва
муассисаҳои он дар Расадхонаи астрономии Ҳисори Институти астрофизикаи Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон маъракаи
ниҳолшинонӣ баргузор гардид.
Бо ин мақсад, ҷиҳати иҷрои дастуру
супоришҳои ҷаласаи назоратии назди президенти
Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон аз 27-уми
январи соли 2025, № 4 ҳисобот доир ба банди 11 дар Расадхонаи астрономии
Ҳисор чорабинии ниҳолшинонӣ ҷиҳати ободу зебо
гардонидани гирду атрофи биноҳои ёрирасон гузаронида шуд. Ҳайати кормандони Институт дар чорбинии мазкур фаъолона
иштирок намуда зиёда аз 100 дарахтони мевадиҳанда (себ - 40 дона, олӯ – 20
дона, олӯча -20), ороиши ва сояафкан (40 дона)
шинониданд.
Ҷараёни чорабинии ниҳолшинонӣ дар Расадхонаи астрономии Ҳисор бо замимаи аксҳо.